qədim yunan allahları və onların ayininin kahinləri.
1. xristian kilsələrində moizə oxumaq üçün xüsusi uca yer, xitabət kürsüsi. 2. ibadət zamanı yepiskopun kürsüsü
İslam dininə inanmayan, müsəlman olmayan; dinsiz.
kafir kimi, kafircəsinə.
bax kafiranə.
Allahı, islam dinini inkar etmə.
1. qədim misirlilərdə qeybdən xəbər verən ruhani; 2. bütpərəstlərdə: din xadimi; tagut.
kahinin peşəsi.
kalvinizm məzhəbinə mənsub adam.
İsveçrədə yaranmış protestant məzhəblərindən biri (XVI əsrdə Kalvin tərəfindən təsis edilmişdir).
1. kilsə tərəfindən müqəddəs sayılan kitablar; 2. dini bayramlarda oxunan mahnı.
katolik kilsəsində və yəhudi məbədlərində dini mahnılar oxuyan adam.
1. katolik kilsəsi; 2. katolik məbədində xor dəstəsi üçün yer.
1. katoliklərdə: keşiş köməkçisi; 2. İngiltərədə: ev keşişi.
başlıqlı plaş geyən Roma katolik rahibi.
Roma katolik kilsəsində ruhanilər heyəti.
VIII əsrdə Babilistan yahudilərinin arasında meydana gəlmiş və mənşə etibarilə Talmudu rədd edən iudaizm təriqəti
Roma katolik kilsəsində baş ruhani rütbəsi və bu rütbəni daşıyan şəxs.
kardinal rütbəsi.
XII əsrin ikinci yarısında Fələstində əsası qoyulmuş katolik rahib ordeni.
katolik kilsələrində: keşikçi.
1. cənazəni dəfn yerinə aparmaq üçün maşın (araba).
qədimdə dini mərasimlər və ölüləri dəfn etmək üçün istifadə olunan süni və ya təbii yeraltı mağara; yeraltı sərdaba
Qərbi Avropada yayılmış bidət tərəfdarları (XI-XIII əsrlər).
dini təlim əsaslarının hamı tərəfindən başa düşüləcəyi formada şərhinin verildiyi kitab (xristianların sual-cavab şəklində olan dini şəriət kitabı)
Məhəmməd peyğəmbərin vəhylərini yazan savadlı adam; mirzə.
katolik məzhəbinə (dininə) mənsub olan adam ; katolisizmə aid olan.
katolisizmə mənsubiyyət, katolik dininə mənsub.
gürcü və erməni kilsələri başçısının titulu.
Qərbi xristian məzhəbi; katoliklik; katolik dini.
monastır təsərrüfatına baxan rahib.
xristianlarda: yepiskop və dyakon arasında ruhani rütbəsi və bu rütbəni daşıyan ruhani.
keşişin işi, vəzifəsi.
görünüşcə keşişə oxşayan; keşişə bənzəyən.
Məkkədə islamın əsas ziyarətgahı, müqəddəs məbəd, müqəddəs bina, qibləgah.
1. meyitə sarılan ağ parça; 2. zəvvarların dini ayinlər zamanı büründükləri uzun ağ parça.
edilən günahları təmizləmək və ya bağışlatmaq üçün şəriət əsasında sədəqə vermə və ya oruc tutma, günahı təmizləmə
günahın bağışlanması üçün sədəqə vermək.
cəza olaraq (yəni Ramazan orucu üzürsüz olaraq pozularkən) yenidən tutulan 60 günlük oruc.
Quran surələrindən birinin adı (« mağara» deməkdir).
formal məntiqi dəlillərə əsaslanan müsəlman ilahiyyatı; nəsihətamiz söz (ifadə).
şərəfli, şanlı kəlam (Qurana işarədir).
müqəddəs kəlam (Qurana işarədir).
Quran, Allahın sözü, Allahın kəlamı.
Musa peyğəmbərin ləqəbi.
bax kilsə.
İslamın iman rəmzi, yatmazdan qabaq və ya ölüm ayağında ikən «Əşhədü əlla-lailahəilləllah», əşhədü ənnə Mühəmmədən rəsulullah» ifadəsi
etiqadı az olan; etiqadsız.
1. xariqüladə işlər, möcüzələr; peyğəmbər olmayan şəxsin yaxud bir pirin göstərdiyi möcüzə; 2. Allahın lütfü
İraqda şiələrin müqəddəs ziyarətgahlarından birinin adı, Kərbəla şəhəri (Həzrəti imam Hüseynin qəbri şərifi Kərbəladadır)