müsəlmanları namaza çağırmaq üçün azançının minarədən oxuduğu təkbir, çağırış, əzan.
azan oxuyan, minarədən azan verən şəxs; azanverən.
azançı sənəti, azanvericilik sənəti.
bax azançı. ad.
1. od, atəş; oda qulluq edən mələk, dini ad; 2.atəşgədə, atəşgah.
oda və atəşpərəstliyə aid olan.
bax atəşgədə.
Boda baxan mələk.
bax atəşpərəst.
bax atəşpərəstlik.
zərdüşt dini tərəfdarlarının məbəd xadimi.
qapı, darvaza; fəsil. Şəriətin bir qismi, kitabın bir fəsli.
bax Babi.
1. babilik məzhəbinin başçısı Seyid Əli Məhəmmədin ləqəbi, təxəllüsü; 2. dinsiz ( məcazi mənada tənə ilə işlədilir)
bax babizm.
babi məzhəbi; babilərin təlimi; babilik.
cənnət bağı, behişt.
qalan, əbədi, həmişəlik; məcazi mənada axirət, o dünya.
baptizm tərəfdarı.
XVII əsrin əvvəllərində meydana gəlmiş xristian məzhəblərindən biri.
bax bərat.
Ay Allah! İlahi! Ey Xuda!
Allah, Allah-taala, yaradan.
çar Rusiyasında müsəlmanlara verilən təhqiramiz ad.
1. şəriət, din qaydalarına görə düzgün olmayan, dinin tələb və hökmlərini pozan (iş, hərəkət, əməl); 2
Quranın sərbəst, məcazi mənada təfsir edilməsi tərəfdarlarının ümumi adı.
İsmaililərin «gizli imam» haqqında olan təlimi.
kiçik dua, mərsiyə dəftərçəsi.
1. əyləncə yeri; 2. vaxtilə din xadimlərinin teatra verdikləri ad.
içərisində nəzər duası, yaxud kitabçalarından bir nusxə qoyulmuş meşin və ya parça qovluq.
dini etiqada görə bu dünyada savab iş görən, yaxşılıq edən adamların axirətdə (o dünyada) səadət içərisində yaşayacaqları yer; cənnət
behişt kimi, cənnət kimi, behiştə bənzər.
1. bax behiştlik; 2. məc. qəşəng, gözəl.
əla; uca behişt.
behişt üzlü, gözəl.
behişti (mərhum haqqında deyilən söz), cənnətə layiq olan, yeri cənnətdə olan, cənnətməkan, cənnətlik
1. feodalizmin ilk dövründə qulluq əvəzində kral tərəfindən bağışlanan torpaq. 2. katolik ruhanilərinin hər cür əmlak və gəliri
Kəbənin başqa bir adı olan ziyarətgah ev, Allah evi.
Məkkədə Kəbəyə verilən ad.
matəmlər evi, qəmlər yurdu.
qədim ev, Kəbə.
Kəbəyə və Məkkəyə verilən ad, Allah evi, Kəbə məscidi.
dövlət xəzinəsinə məxsus mal (ərəb xilafəti dövründə dini vergilərdən və s.-dən toplanmış dövlət, mal)
dinsiz, kafir; dindən dönük, zındıq.
qarğış, nifrin, qarğıma.
etiqadı dönük, dinsiz, allahsız, etiqadsız, etiqadı olmayan.
imansız, məzhəbsiz, kafir.
məzhəbsiz, dinə, məzhəbə inanmayan, dinsiz.
yolundan çıxmış, dinsiz.