mövhumata inanma, mövhumatpərəstlik; fanatizm.
bax mövhumatçı.
bax mövhumatçılıq.
vəqfə (bax) verilmiş şeylər.
Şərqdə hörmət üçün bəzi islam alimlərinə və şairlərinə verilən ad.
1. dini təriqət (Türkiyədə Mövlana Cəlaləddinin adı ilə bağlıdır); 2. həmin təriqətə mənsub olan dərviş
Məhəmməd peyğəmbərin anadan olan günü, ildönümü bayramı; mövlud bayramı, mövlud.
bax mövlidənnəbi.
Məhəmməd peyğəmbərin doğum gecəsinə verilən ad.
şəriətin tərkib hissəsi olan hüquqi hərəkət və əməllər.
Zərdüşt dininə mənsub adam, məcusi; atəşpərəst.
Quran surələrindən birinin adı («hakimiyyət» deməkdir).
bax mömin.
bax möminin.
dini etiqada görə təmiz sayılmayan, napak. İslamda 10 şey murdardır: sidik, nəcis, sperma, qan, it, donuz, kafir, şərab, nəcis yeyən, dəvənin təri
pak, təmiz olmama, murdar, murdarçılıq, napaklıq.
bax yəhudilik.
şəriətə görə icazə verilən iş, haram və məkruh olmayan şey (Edilib-edilməməsi şəxsin öz istəyinə buraxılan şeylər)
Quran surələrindən birinin adı (« münaqişə», «çəkişmə» deməkdir).
din yolunda , məslək yolunda vuruşan, cihad edən.
din yolunda vuruşma, cihad etmə.
1. məsciddə həmişə ibadətlə məşğul olan adam; 2. pir, yaxud məscid xidmətçisi.
1. şiə aləmində dini qanunları və ehkamlrı təfsir və şərh edən baş ruhani; şiələrin alimi; Qurandan mənalar, qanunlar çıxara bilən; 2
müctəhidin vəzifəsi, işi.
Quran surələrindən birnin adı («başına paltar çəkən kişi» deməkdir).
azançı (gündə beş dəfə minarəyə qalxıb azan verməklə namaz qılanı namaza çağıran adam ).
azançılıq, azançının işi, peşəsi.
başlanılmış bir ibadəti pozan şeylər (namazı, orucu pozan şeylər kimi).
1. sünnilərin dini işlərinə rəhbərlik edən baş ruhani. 2. hüquq məsələləri üzrə dini hökm çıxaran yüksək vəzifəli ruhani; din alimi
müftinin vəzifəsi.
bax muğ.
1. atəşpərəstcəsinə; 2. atəşpərəstlərin mərasimi və ayini.
hədis söyləyən, hədis bilicisi.
ehramdan çıxmış zəvvar.
Məsciddə hafizlərin əllərində Quran tutanlarla qarşılıqlı Quran oxumaları.
Allah tərəfindən insanın alnına yazılmış tale, qismət; alın yazısı.
1. Allah, peyğəmbər və imamlara verilən ad; ilahi qüvvəyə malik; 2. dini sitayişlə əlaqədar yer, ziyarətgah
dini etiqada görə Allaha yaxın sayılan mələklər.
dinsizlik, imansızlıq.
Allaha, dinə inanmayan, dinsiz, allahsız.
dinsizlik, allahsızlıq.
bax mulk.
1. imtahan edən, sınaqdan keçirən; 2. Quran surələrindən birinin adı («imtahana çəkilən qadın» deməkdir)
Allaha xitabən yazılmış şeir forması, Allahla gizli razi-niyaz etmə, Allaha gizli yalvarma.
Quran surələrindən birinin adı («ikiüzlü», «riyakar» deməkdir, yalandan özünü Allaha inanan kimi göstərən şəxs)
pak, təmiz və günahdan uzaq.
ehsan edən, bağışlayan, nemət verən.
ölüləri qəbirdə sorğu-suala tutan mələklərdən birinin adı (digərinin adı Nəkirdir).
ölüyuyan.
bir müsəlman təriqət şeyxinə və mürşidə beyət edərək ondan təriqətin üsul və mərasimlərini öyrənən adam