dirəmək
dirəmək
гл. 1. акӀурун, атӀумарун (мес. къарагъдамаз гъил чиле); агалдун (мес. далу цлахъ); 2. (вилер) акӀурун, дикъетдалди килигун; 3
Полностью »f. to rest (d. against), to set* (to), to prop (up) (d.); to press (d. against); dirəyi divara ~ to rest a pole / a log against the wall; burnunu ayna
Полностью »глаг. 1. упирать, упереть во что-л.: 1) плотно прижать, приткнуть концом к чему-л. Ağacını qapıya dirəmək упереть шест, палку в дверь, əlini dizinə di
Полностью »f. 1. Dayamaq, söykəmək. [Xədicə] əllərini yerə dirədi, qalxıb oturmaq istəyirdi. S.Hüseyn. [Fərhad] əvvəlcə sağ əlinə söykənib güclə qalxdı, sol əlin
Полностью »