f. parlayan, işıqlı.
sif. [fars.] klas. Parlayan, işıq saçan, parlaq. Verib ayinə kimi arizi-zibayə səfa; Hüsnü gör, şövkətə bax, mehri-dirəxşan gəldi
I прил. устар. блестящий, яркий, ослепительный II сущ. перен. солнце
dirəxşan
dirəxşan bax parlaq, işıqlı