dördgözlü
dördgözlü
1. кил. dördgöz; 2. прил. гзаф мукъаят, дикъетлу, аюх, уях; 3. кьуд виликай (паюникай, хилекай) ибарат тир, кьуд вилин (мес
Tam oxu »1. bax dördgöz. 2. sif. Diqqətli, ayıq, sayıq. 3. sif. Dörd gözdən (hissədən, bölmədən, şöbədən), dörd otaqdan ibarət olan
Tam oxu »