DIZMAN

I
(Ağbaba, Ordubad, Tərtər, Ucar)
yekə, böyük, iri. – Bu dızman qızlar oxuyan döyül (Ağbaba); – Onnan güləşmə, o, dızman adamdı (Ucar)
II
(Çənbərək, Füzuli, Şərur)
5-7 yaşında erkək qoyun. – Hasanalı bazara bir dızman apardı satmağa (Çənbərək); – Azmannan addıyanda olur dızman (Füzuli); – Altı yaşlı qoyuna dızman diyəllər (Şərur)
DIZLAMAX
DIZMIRIXLI

Значение слова в других словарях