I
сущ. экстерн (лицо, сдающее экзамены, не обучаясь в учебном заведении)
II
прил. экстерный. Ekstern imtahanlar экстерные экзамены
III
нареч. экстерном (сразу, без обучения). İmtahanları ekstern vermək сдавать экзамены экстерном
1) sif. externe adj ; 2) is. extene m, f ; ~ imtahan vermək subir un examen sans suivre les cours
Полностью »I. i. external student II. s.: ~ imtahan vermək to sit* one’s examination as an external student, to pass examinations without attending lectures
Полностью »[lat.] Müvafiq məktəbdə oxumadan kənarda hazırlaşaraq, həmin məktəb kursunun imtahanlarını verən adam
Полностью »