сущ.
1. глухота (отсутствие слуха)
2. непослушание, нежелание слушаться кого-л.
3. непослушность; özünü eşitməməzliyə vurmaq: 1. прикидываться, прикинуться, притворяться, притвориться глухим; 2. делать, сделать вид, что не слышал
сущ. 1. ван татун (тахьун), ван текъвервал; бишивал; 2. яб тагун, амал тавун; ** (özünü) eşitməməzliyə vurmaq (qoymaq) ван тахьай кьасарун, вичи-вич в
Полностью »is. 1. Eşitmək qabiliyyətinin olmadığı hal; karlıq. 2. Eşitməmə, dinməmə, qulaq asmama, əməl etməmə. ◊ (Özünü) eşitməməzliyə vurmaq (qoymaq) – özünü e
Полностью »