faint1
n özündən getmə, ürəyi getmə, huşunu itirmə, qəşş etmə, bihuş olma; a dead ~ huşunu tam itirmə; to be in a ~ huşunu itirmək, ürəyi getmək; qəşş etmək
faint2
adj (-er, -est) 1. zəif; a ~ sound / glow zəif səs / parıltı; a ~ smell of perfume ətrin zəif iyi / rayihəsi; a ~ resemblance zəif oxşarlıq / oxşayış; 2. solğun; dumanlı, aydın olmayan; ~ colour solğun rəng; to have a ~ idea of smth. bir şey haqqında dumanlı təsəvvürü olmaq
faint3
v 1. zəifləmək (yorğunluqdan, aclıqdan və s.); 2. ürəyi getmək, huşunu itirmək; He fainted from hunger O, aclıqdan huşunu itirdi; 3. tutqunlaşmaq, qaralmaq, solmaq, saralmaq, ağarmaq (rəng və s. haq.)