[yun. əfsanəvi addan] 1. Üstü açılıb-örtülən dörd bucaqlı at arabası. [Dilbər:] Mən həmişə oradan evə faytonla gəlirdim
Полностью »I сущ. фаэтон: 1. конная коляска с откидным верхом. Faytona minmək садиться на фаэтон, fayton tutmaq нанимать фаэтон 2
Полностью »[yun. əfsanəvi addan] файтун, фаэтон (1. винел пад ахъайиз кӀев жедай кьудпипӀен балкӀандин араба; 2
Полностью »