1. Üstü açılıb-örtülən dörd bucaqlı at arabası.
[Dilbər:] Mən həmişə oradan evə faytonla gəlirdim.
[Telli:] Səni yaxşıca geyindirirlər, bəzəyirlər, sonra faytona mindirib Allah-Allah ilə aparırlar.
2. Açıq kuzovlu yüngül avtomobil.
[yun. əfsanəvi addan] файтун, фаэтон (1. винел пад ахъайиз кӀев жедай кьудпипӀен балкӀандин араба; 2
Полностью »I сущ. фаэтон: 1. конная коляска с откидным верхом. Faytona minmək садиться на фаэтон, fayton tutmaq нанимать фаэтон 2
Полностью »