gurultu
gurultu
is. 1. Bir şeyin hərəkətindən və ya düşməsindən hasil olan çox bərk qarışıq səs. – [Məlikməmməd] sübhə yavuq gördü bir gurultu, bir nərilti gəlir ki,
Полностью »сущ. 1. грохот (очень сильный, оглушительный звук, шум с раскатами). Gurultu qopdu раздался грохот, gurultu ilə с грохотом 2) перен
Полностью »i. thunder, roar; topların ~su the thunder of the guns; ◊ qələbənin ~su the thunder of victory; ~ qoparmaq to set* up a clamour, to make* an uproar
Полностью »сущ. 1. са затӀунин гьерекатдикай ва я аватуникай арадал къведай гзаф гужлу акахьай ван; гъур-гъур (мес
Полностью »