I
(Daşkəsən, Füzuli, Gədəbəy, Xanlar, Ordubad, Zəngilan)
1. b a x güzdex’ (Daşkəsən, Füzuli, Gədəbəy, Ordubad, Zəngilan). – Güzdəx’ heyvanı kökəldir, yaxşı otdu (Zəngilan)
2. yayda çalınmamış biçənək (Gədəbəy, Xanlar)
3. yaz otu, yaz yoncası (Ordubad, Zəngilan). – Quzular güzdəyi yaxşı yeyir (Zəngilan); – Toğli güzdəyi yiəndə qılqur yemir; – Güzdəx’ yaz yoncasına deyərıx (Ordubad)
II
(Ordubad)
payız yunu
III
(Qarakilsə)
payızda yetişən xiyar. – Baxardın, güzdəx’ varsa, birin qırıp gətirərdin
IV
(Qarakilsə)
qoca kişidən törəyən uşaq. – Bı gədə güzdəx’di; – Güzdəx’ uşağın baxdı olar
V
(Tovuz)
bax güzdəg