gərçi
[fars.] кӀус. нагагь, килиг тавуна; -тӀани.
f. «əgərçi»nin şeirdə işlənən qısaldılmış şəkli
gərçi bax hərçənd
gerçi
əd. [fars.] klas. Hərçənd, baxmayaraq, əgərçi. Hər xilqətə gərçi bir səbəb var; Aya səbəbi kim etdi izhar? Füzuli