f. Şalbanın, ağacın, taxtanın və s.-nin ucuna haça açmaq; haçalamaq. Taxtanı gəzləmək
глаг. зарубать, зарубить (сделать выемку топором на чём-л.)
гл. гез акъудун, гез авун (мес. кьулунин са кьиляй).
Nişan almaq, oxu gəzinə qoymaq, oxu kərtiyində yerləşdirmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)