is. migration f ; transmigration f ; émigration f
is. migration f ; transmigration f ; émigration f
is. [ər.] 1. Öz vətənini tərk edib başqa bir yerə getmə, köçmə; mühacirət. □ Hicrət etmək (qılmaq) – öz vətənini tərk edib başqa bir yerə getmək, köçm
Полностью »сущ. устар. 1. эмиграция (вынужденное или добровольное переселение из своего отечества в другую страну) 2
Полностью »[ər.] сущ. гьижрет (1. жуван хайи ватан терг авуна маса чкадиз фин, куьч хьун; hicrət etmək (qılmaq) гьижрет авун, жуван ватан терг авуна маса чкадиз
Полностью »ə. 1) 622-ci il iyulun 16-da Məhəmməd peyğəmbərin öz azsaylı tərəfdarları ilə Məkkədən Mədinəyə köçməsi; müsəlman qəməri təqviminin başlanğıcı; 2) köç
Полностью »Təxminən 570-ci ildə Məkkənin tanınmış və hörmətli ailələrindən birində oğlan uşağı anadan olur. Uşağın adını Məhəmməd qoyurlar
Полностью »başqa yerə getmə, köçmə (Məhəmməd peyğəmbərin Məkkədən Mədinəyə köçməsi 16 iyul 622-ci il; bu vaxtdan başlanan islam tarixi)
Полностью »öz vətənlərindən dini inanclarına görə təqiblərə məruz qalan insanların başqa yerə köçməsidir. Hicrət niyyət etməklə başlayar
Полностью »