sif. accroché, -e ; attelé, -e ; accouplé, -e
1. sif. İlişiyi olan (bax ilişik 2-ci mənada). İşi ilişikli (z.) qoyma. 2. Əngəlli, dolaşıqlı. İlişikli iş
Полностью »прил. 1. путаный, запутанный (трудный для уяснения). İlişikli iş путаное дело 2. с помехой, с препятствием
Полностью »