sif. indiscipliné, -e
sif. indiscipliné, -e
sif. 1. İntizama, qayda-qanuna riayət etməyən. İntizamsız işçi. İntizamsız şagird. – [Qoşqar:] Bilirsiniz ki, mən intizamsız adam deyiləm… İ
Полностью »прил. 1. недисциплинированный (не соблюдающий дисциплины, нарушающий порядок). İntizamsız şagird недисциплинированный ученик 2
Полностью »сущ. 1. интизамдиз, къайда-къанунриз амал тийир; 2. къайда-къанун авачир, низамсуз, тартибсуз, дисциплина авачир, акахьай (мес
Полностью »1. İNTİZAMSIZ [Qoşqar:] Bilirsiniz ki, mən intizamsız adam deyiləm.. (İ.Hüseynov); DƏLİ-DOLU (dan.) Bu çərkəz oğlunun hünərdi yolu; Üçüncü gah qəmli,
Полностью »İNTİZAMSIZ – TƏRBİYƏLİ [Qoşqar:] Bilirsiniz ki, mən intizamsız adam deyiləm... (İ.Hüseynov); Deyəsən o çox tərbiyəli yoldaşdır
Полностью »