İSTİQAMƏTVERİCİ
направляющий
sif. 1. İstiqamət verən, yönəldici. İstiqamətverici qüvvə. 2. məc. Yol göstərən, istiqamət verən, rəhbər, təşkilatçı
Полностью »I прил. 1. направляющий (придающий движению определенное направление). İstiqamətverici qüvvə направляющая сила, istiqamətverici qurğular направляющие
Полностью »