itigöz
itigöz
прил. 1. быстроглазый (имеющий живые, быстрые, выразительные глаза) 2. перен. остроглазый (зоркий, внимательный, всё замечающий); прозорливый, проница
Полностью »sif. 1. Gözü iti, tez görən, ən incə şeyi görən. İtigözlü adam. – Onu, o itigözlü, girdə və gülərüzlü müəllimi kim tanımır, kim əzizləmir? Mir Cəlal
Полностью »