KITIL

I
(Cəbrayıl, Meğri, Zəngilan)
baramaqurduna vermək üçün qırılmış tut çubuqlarının kəsilib atılan yoğun və yarpaqsız hissəsi. – Biz bağımızdan üç araba kıtıl yığdıx (Cəbrayıl)
II
(Ağcabədi, Füzuli)
təzə doğmuş heyvanın ilk südündən bişirilən yemək. – Kətəməznən kıtıl bir sözdü (Ağcabədi); – Dünən Aydıngildə kıtıl yedix’ (Füzuli)
KIT
KITIL-KITIL
безобразность властолюби́во во́рсовый коллекти́вно набро́ска понеде́льно примире́нец бла́го вы́течь мыт опра́вданный остро́г самодовле́ть сяко́й шара́хать огород щенок -form hashish immovables kippage next-door popping-back обделывать толстуха