sif. Lovğa, təşəxxüslü. [Zabit] nəzərini Şirəlinin dodaqlarından ayırıb kibrli bir hal aldı. M.Hüseyn
kibrli
высокомерный, спесивый, надменный
прил. дамах гвай, кьама (хамуна, ччанда) ялар авай, лавгъа.
kibrli bax lovğa