KİSİF

I
(Bakı)
nəm, rütubət. – Aç qapıları, öydən kisif iyi gəlir
II
(Gədəbəy, Salyan, Tovuz)
1. gəlir, qazanc (Gədəbəy). – Maηa de:r kin, kisifi mə:m, yeri sə:n (Tovuz); – Əlifağa mə:m aparatımı işdədir, özününkün saxlıyır, nədi kisif bilir (Salyan)
2. müharibədə və ya başqa döyüşdə əldə edilən qənimət (Tovuz). – Əli bəylər qırılanda bir at, bir gəvə kisif gətirif
KİRTMİX’
KİSİP

Значение слова в других словарях