ƏMƏLƏ1 ə. düzəlmə, yaranma. ƏMƏLƏ2 ə. «amil» c. işçilər, fəhlələr
ə. 1) təcrübi, tətbiqi; 2) süni
ə. «əməli» c. bir işin həyata keçirilməsi üçün tədbir(lər)
ə. və f. arzulayan, arzu edən, ümid edən
ə. bax əmu
ə. dərin
ə. ümuma aid olan; ümumi
ə. 1) qorxusuz, qorxmaz; 2) şübhə etməyən, xatircəm olan; 3) təhlükəsiz (yer); 4) əmanət saxlayan, inanılmış; 5) nadinc olmayan; sakit (uşaq haqqında)
ə. hökmdar, padşah. Əmiri-ləşkər bax əmirülləşkər
ə. 1) əmirə aid olan; şahanə; 2) m. yaxşı, bahalı
ə. ordu komandanı
ə. və f. qoşun başçısı
ƏMİRÜL’ÜMƏRA ə. əmirlər əmiri; bəylərbəyi
ə. və f. bax əmuzadə
ə. «məkan» c. məkanlar, yerlər
ə. «mülk» c. 1) mülklər; 2) t. var-yox, dövlət
ə. ən məlahətli; daha məlahətli, duzlu, gözəşirin
ə. amma
ə. ruhanilərin başlarına sarıdıqları sarğı
ə. və f. 1) başında əmmamə olan; əmmaməli; 2) m. ruhani
ƏMMAR(Ə) ə. 1) çox əmr edən, artıq dərəcədə məcbur edən; 2) çağıran
ə. bibi
ə. və f. bibioğlu
ə. bax əmniyyət (1-ci və 2-ci mənalarda)
ƏMNİYYƏ(T) ə. 1) qorxusuzluq, əmniyyət; 2) rahatlıq, istirahət, əmin-amanlıq; 3) təhlükəsizlik idarəsi
ƏMR1 ə. buyuruq, göstəriş, komanda. Əmri-Həqq «Haqqın əmri» ölüm, vəfat. ƏMR2 ə. 1) iş; 2) şey, maddə
ə. «mərəz» c. xəstəliklər, naxoşluqlar
ə. 1) kosa; 2) m. yarpaqsız, yarpağı olmayan
ə. möminlərin əmiri, möminlərin başçısı (xəlifələrə verilən ad)
ə. və f. yazılı əmr; fərman
ə. «misl» c. 1) misillər, oxşarlar; 2) t. formul
ə. «misr» c. böyük şəhərlər
ə. «misal» c. misallar
ə. «mətər» c. yağışlar
ə. «məta» c. 1) mallar; 2) t. əmtəə
ə. və f. əmtəəşünas
ə. əmi
ə. 1) sütun, dirək; 2) dik; 3) toppuz
ə. şaquli şəkildə, yuxarıdan aşağıya
ə. şaquli
ə. və f. əmuşağı (əmioğlu və ya əmiqızı)
ə. «mövc» c. dalğalar, ləpələr
ə. «miyah» c. sular
ə. «mal» c. mallar
ə. «mövt» c. ölülər, meyitlər
ə. «meyl» c. meyillər
ə. «məzac» c. məzaclar
ə. 1) yorğunluq; 2) əziyyət, zəhmət