f. bax tizrəftar
f. iti qanadlı, iti uçan
f. iti gedən, sürətlə gedən, bərk qaçan
f. bax tizrov
f. iti axan, iti gedən, sürətlə qaçan
TİZTƏB’ f. və ə. qıvraq, cəld, zirək
ə. bax tövfiq
f. bax tühi
f. bax toxum
f. toxum kisəsi; toxumluq
ə. mədə pozğunluğu
f. toxum səpən, tum əkən
f. 1) ali bitkilərin rüşeymi; tum; 2) m. nəsil, soy
ə. hədiyyə, pay, bəxşiş, peşkəş
ə. danlaq, danlama, məzəmmət
TÖ’MƏ ə. 1) yeyinti, ərzaq, azuqə; 2) loğma, dişdəm, tikə
TÖ’MƏKEŞ ə. və f. azuqə daşıyan, yeyinti daşıyan
TÖV’ ə. 1) itaət etmə; tabelilik; 2) bir işi könüllü görmə, könüllü hərəkət etmə
ə. günahından peşman olub bir daha günah iş görməyəcəyinə söz vermə
ə. və f. günahından peşman olmuş, tövbə etmiş
ə. və f. tövbə sındıran, tövbəsini pozan
ə. məzəmmət etmə; danlama
ə. 1) üzünü bir tərəfə çevirmə, döndərmə; 2) söz atma; 3) rütbə, ad, mənsəb vermə; 4) ikimənalı söz işlətmə
TÖVDİ’ ə. 1) təslim etmə; 2) görüşüb ayrılma; vidalaşma
ə. 1) təslim edərək; 2) vidalaşaraq
TÖV’ƏM ə. 1) əkiz; 2) m. tay, bənzər, oxşar; 3) m. uyğun, münasib
TÖV’ƏMAN ə. «töv’əm» c. əkizlər
TÖV’ƏMİYYƏT ə. 1) əkizlik; 2) m. oxşarlıq, bənzərlik; 3) m. uyğunluq, münasiblik
TÖV’ƏN ə. könüllü, öz ixtiyari ilə, öz arzusu ilə, öz xoşu ilə
ə. 1) dövrəsini dolanma, ətrafını gəzmə; 2) həcc mərasimi zamanı Kə’bənin ətrafını dolanma; 3) baş çəkmə; yoxlama
ə. 1) uyğunlaşdırma, müvafiq etmə; 2) Allahın yardımı, tanrının köməyi; 3) yardım, kömək; 4) məqsədinə çatma, arzusuna nail olma
ə. uyğunlaşdıraraq
ə. fərq, təfavüt, ayırd etmə
ə. 1) birləşdirmə; 2) Allahın təkliyinə inanma
ə. vəhşətə salma, hürüküdüb qaçırma
TÖV’İD ə. təhdid etmə, hədələmə
ə. vəkil təyin etmə, vəkil etmə
ə. 1) boyunbağı; 2) boyunduruq, gərdənlik; 3) qumru quşunun boynundakı halqavari cizgi; 4) taqət, iqtidar, qüdrət
ə. 1) fərmanlara vurulan şah möhürü; 2) belə möhür vurulmuş fərman
ə. 1) saxlatma, dayandırma, tutub saxlama; 2) təxirə salma; yubatma; 3) hökmə qədər ittiham edərək həbsxanada saxlama; həbs etmə, tutma
ə. və f. həbsxana, dustaqxana
ə. vaxt təyin etmə
ə. 1) dünyaya gətirmə; doğma; 2) doğmaqda olan qadına və ya heyvana kömək etmə; mamalıq etmə; 3) m. səbəb olma, vücuda gətirmə; törətmə
TÖVLİYƏ(T) ə. 1) idarə etmə; rəhbərlik, başçılıq; 2) qəyyumluq, hamilik; 3) müdir, başçı
ə. surət, hal, tərz; əda
ə. əsli ibr. Musa peyğəmbərə nazil olmuş ibranicə dini kitab
ə. tarix qoyma, tarixini yazma
ə. varis təyin etmə
f. bax tusən