ə. qalmaqal salma; sözləşmə, höcətləşmə
ə. bir-birinə şikayət etmə
ə. şəkilcə uyğun gəlmə; bənzəmə
ə. ortaq olma; şəriklik, ortaqlıq
ə. uğursuz sayma, nəhs hesab etmə
ə. özünü şair kimi qələmə vermə; şairlik iddiasında olma
ə. gözəli şeirlə mədh etmə
ə. bənzətmə, tutuşdurma, oxşatma
TƏŞCİ’ ə. cəsarətləndirmə
ə. 1) şiddətləndirmə; 2) möhkəmləndirmə, bərkitmə; 3) ərəb yazısında: eyni samiti iki dəfə oxumaq üçün onun üstünə qoyulan işarə
ə. bənzətməyə çalışma, oxşatmağa səy etmə
ə. 1) bir işə başlama; 2) bir iş haqqında ilk dəfə müəyyən fikir irəli sürmə
ə. və f. təşəbbüs edən, təşəbbüs irəli sürən
ə. şiddətlənmə, bərkimə
ə. 1) şəfa tapma, yaxşı olma; 2) rahatlanma, sakit olma, ürəyi soyuma
ə. namazın oturaraq qılınan hissəsi
ə. 1) təcəssüm etmə; 2) öz mənliyini, şəxsiyyətini nəzərə çarpdırma; 3) təyin olma, təyin etmə
ə. və f. təşəxxüs satan, özünü təşəxxüslü göstərən
ə. şikayət etmə; şikayətlənmə
ə. 1) bir şəklə düşmə; formalaşma; 2) təşkil olma, meydana çıxma, əmələ gəlmə
ə. yaxşılığa qarşı razılıq və minnətdarlıq ifadə etmə
ə. və f. təşəkkür edərək
ə. və f. təşəkkür sənədi, yazılı təşəkkür
ə. şaqqalanma, yarılma, parçalanma
ə. 1) qıc olma; 2) tutulma
ə. qıc olmaqla əlaqədar
ə. şərəflənmə, şərəf, hörmət qazanma
ə. çoxlu hissələrə ayrılma
TƏŞƏ’’ÜB ə. şöbələrə ayrılma, qollara ayrılma
TƏŞƏ’’ÜL ə. parlama, alovlanma, şölə saçma
ə. şövqə gəlmə, həvəs göstərmə
ə. qarmaqarışıq olma; qarışma
ə. şeytan işi görmə
TƏŞƏYYÖ’ ə. şiə məhzəbinə mənsub olma; şiəlik
ə. 1) şöhrətləndirmə; 2) məşhurlaşdırma; 3) xalq arasında yayma
ə. 1) itiləmə, kəskinləşdirmə; 2) təsirini artırma; qüvvətləndirmə
ə. 1) tanıma; 2) fərqləndirmə, təyin etmə (xəstəlik haqqında); 3) şəxsiyyətini təyin etmə. Təşxisi-əmraz diaqnoz qoyma; diaqnoz
TƏŞ’İB ə. şöbələrə ayırma
TƏŞ’İL ə. parlatma, alovlandırma
TƏ’ŞİR ə. 1) on rəqəminə bölmə; 2) məhsulun onda biri miqdarında vergi
ə. şəkk-şübhəyə salma; şübhələndirmə
ə. 1) müəyyən şəklə salma; 2) tərtib etmə; düzəltmə
ə. «təşkil» c. t. ictimai birlik; dövlət idarəsi
ə. bir işin təşkili ilə əlaqədar olan
ə. şaqqalama, parçalama, iki hissəyə ayırma
f. 1) susamış, su istəyən; 2) m. bir şeyi çox istəyən, arzusunda olan, həvəskar. Təşnei-eşq eşqə susamış adam, məhəbbət təşnəsi; təşnei-suzan yanğında
f. ciyəri yanma
f. bax təşnəkam
f. susama
f. 1) ürəyi su istəyən, susamış; 2) m. ürəkdən arzu edən, həsrətini çəkən