f. və ə. fəryad, fəğan, qışqırıq
f. son, sonuncu, axırıncı
f. müfəttiş, yoxlayıcı
f. xilas olmuş, qurtulmuş, azad
f. tamam qurtarma, xilas olma; azadlıq
ə. gəlib-yetişən
ə. «varid» c. 1) xatirə gələn fikir və mülahizələr; 2) t. gəlir, qazanc; 3) t. idxalat
ə. fikir, mülahizə
ə. 1) birisinin mülkünə, malına və s. vəsiyyət yolu ilə yiyələnən şəxs; 2) ölən adamın yerini tutan və ya diri adamın öləndən sonra yerini tutacaq şəx
VASE’ ə. geniş
ə. vəsf edən, izah edən
ə. etimad göstərən, inanan
ə. 1) yetişən, çatan; 2) qovuşan, birləşən. Vasili-rəhmət rəhmətə getmiş, vəfat etmiş
ə. ortada olan; iki şeyin, iki adamın arasındakı
ə. arada olma, iki şeyin, adamın arasında olma
ə. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında و hərfinin adı
ə. 1) heyif; təəssüf; 2) qışqırıq, bağırtı, fəryad
f. 1) nəsib, pay; 2) məqsəd; 3) səbəb
f. bax vayəmənd
f. nəsibi olan, payı olan
VAZE’ ə. 1) əsasını qoyan, təsis edən; 2) bina edən, yenidən yaradan
ə. açıq, aşkar, aydın
ə. «vazeh» c. aydın şeylər
VEY1 f. o (şəxs əvəzliyi). VEY2 f. «və ey» birləşməsinin əsasən şeirdə işlədilən qısaldılmış forması
VEYL1 ə. 1) cəhənnəmdəki «Vadiyi-veyl» dərəsinin qısaldılmış adı ; 2) m. dərd, bəla. VEYL2 ə. zəfər, qələbə, uğur
VƏBA’ ə. 1) taun; ovma (yoluxucu ağır xəstəlik); 2) epidemiya
ə. 1) vəba xəstəliyinə aid olan; 2) vəbalı, ovmalı
ə. 1) günah, təqsir, babal; 2) cavabdehlik; 3) ağırlıq, çətinlik
VƏC’ ə. ağrı, sızıltı. Vəc’i-had kəskin ağrı; vəc’i-mə’də mədə qıcqırması
ə. 1) gözəllik, gözəl üz; 2) şan, şərəf
ə. üz-üzə olan; üzləşən
ə. «vəcibə» c. t. borc, vəzifə, vacib iş
ə. sözün müxtəsərliyi; ixtisar
ə. 1) cuşa gəlmə; coşma; 2) şadlıq, sevinc; 3) sufilərdə: özünü unutmaq dərəcəsində ilahi eşqə dalma
ə. və f. 1) şadlıq gətirən; coşduran
ə. coşqunluq, coşma, vəcdə gəlmə
ə. qarış
ə. 1) üz, çöhrə; 2) üst, üz, üzəri; 3) alın; 4) üslub, qayda; 5) bax vəchə; 6) vasitə, yol; 7) ad, şöhrət; 8) üstünlük, imtiyaz
ə. səbəb, vəsilə, cəhət
ə. bir surətlə, bir cəhətdən
ə. üzə aid, üzdə olan
ə. gülərüz, gözəl
ə. Allahın təzahürü, tanrının siması
ə. vacib olan şey; borc, vəzifə
VƏCİH(Ə) ə. 1) gözəl, qəşəng; 2) münasib, layiq
VƏCİZ(Ə) ə. qısa, müxtəsər
ə. anatomiyada: almacıq sümüyü
VƏ’D ə. bax və’də (2-ci mənada)