ə. 1) xoşlanan, həzz verən; 2) məmnun, razı
ə. qorxu
ə. Allah qorxusu
ə. «mixləb» c. caynaqlar
ə. «məxrəc» c. 1) çıxış yerləri; 2) xərclər
ə. «məxzən» c. xəzinələr
ə. vurulmuş, döyülmüş, zərbə endirilmiş
MƏXDUM(Ə) ə. 1) ağa və ya xanım, xidmət olunan, iş buyuran; 2) sahibkar, iş sahibi
MƏ’XƏZ ə. 1) bir şeyin alındığı yer; mənbə, mənşə; 2) sitat, iqtibas; 3) məna; 4) məhsul götürmə; 5) yazılı şeydən çıxarış; 6) xülasə, icmal
ə. gizli
MƏXLƏS1 ə. 1) qurtulacaq yer; sığınacaq; 2) xülasə, qısası. MƏXLƏS2 ə. bax təxəllüs
MƏXLU’ ə. 1) aşağı düşürülmüş; 2) rədd edilmiş, olduğu yerdən çıxarılmış; 3) çıxmış, burxulmuş; 4) vəzifədən kənar edilmiş; çıxarılmış
ə. 1) yaradılmış, xəlq olunmuş; 2) xalq
ə. «məxluq» c. bütün yaradılmışlar, insanlar və heyvanlar
MƏXLUT(Ə) ə. qarışıq, başqa şeylə qarışmış; xəlitə
MƏXMUR(Ə) ə. 1) sərxoşluqdan sonrakı başağrısı // sərxoşluqdan xumarlanma; 2) m. süzgün baxış, sərxoş kimi gözləri süzülərək baxma
ə. boğuq, boğulmuş
ə. boğularaq, boğula-boğula
ə. 1) çıxış yer; 2) fonetikada: səslərin ağızdan çıxdığı yer; artikulyasiya // səsin ağızdan çıxma qaydası; 3) riyaziyyatda: kəsr xəttinin altındakı ə
ə. 1) yalan, uydurma; 2) hoqqabazlıq
MƏXRUB(Ə) ə. xarab edilmiş, dağıdılmış, xaraba qalmış
ə. həndəsədə: konus
ə. aid, aid olan, xas olan
ə. xüsusilə, xüsusən
ə. xüsusi
ə. məxsus olma, aid olma
ə. sünnət edilmiş
ə. 1) yazılmış; əlyazma; 2) xətt çəkilmiş
MƏXUF(Ə) ə. 1) qorxulu, təhlükəli; 2) qorxu, dəhşət
MƏ’XUZ(Ə) ə. 1) alınmış, əxz edilmiş; 2) iqtibas edilmiş; gətirilmiş (sitat haqqında); 3) əldə edilmiş; 4) çıxarılmış, götürülmüş (yazılı şeydən)
ə. 1) anbar; 2) xəzinə. Məxzəni-əsrar bax məxzənül’əsrar
MƏXZƏNÜL’ƏSRAR ə. sirlər xəzinəsi (Nizami Gəncəvinin poemasının adından ümumiləşmişdir)
ə. toplanmış, anbara vurulmuş, anbarda saxlanmış
ə. tikanları, xırda budaqları və s. kəsilmiş ağac
ə. daşan (su haqqında)
ə. 1) yaşayış, yaşama; 2) yaşayış vəsaiti; dolanacaq
ə. 1) yanında olma; birgəlik, yoldaşlıq; 2) böyük şəxsi müşayiət edən adam(lar)
ə. yer
ə. məkana görə; məkanca
ə. 1) bacarıq, iqtidar; 2) mövqe, rütbə; 3) ləyaqət, mənlik; 4) vüqar
ə. «məkrəhə» c. t. nifrət ediməli; nifrət
ə. bax məkari
ə. 1) yük daşımaq üçün kirayə ilə tutulan heyvan; 2) həmin heyvana yüklənən şey; yük
ə. «məkrəmət» c. 1) nəcib əməllər, yaxşı işlər; 2) t. tərifəlayiq xidmət, təqdir olunmalı iş; ləyaqət