ə. aya! (təəccüb bildirir)
ə. və f. daha təəccüblü, çox qəribə, ən maraqlı
ə. ölüm vaxtı, vəfat çağı
ə. tələsiklik, tələsmə
ə. tələsik, tələsə-tələsə, təcili
ə. ən ali, ən yüksək; daha böyük
ə. 1) ərəblərə aid olmayan, qeyri-ərəb; 2) İran ölkəsi
ə. kol-kos basmış, bataqlıqlaşmış sahə
ə. 1) ərəb olmayan adam, qeyri-ərəb; 2) iranlı; 3) m. təcrübəsiz, bacarıqsız, xam
ə. «aciz» c. acizlər
ə. «cəfn» c. göz qapaqları
ə. ən qanmaz; daha cahil, daha anlamaz
ƏCİB(Ə) əcaib, təəccüblü, qəribə
ə. «cin» c. 1) cinlər; 2) m. dəcəl uşaqlar
ə. cin tayfasından olan
ə. günəmuzd işləyən, muzdur
ə. alçaq (adam haqqında)
ə. hamısı, cümləsi
ə. ən gözəl; daha qəşəng
ə. xəmir yoğurma
ə. «cünd» c. ordular, qoşunlar
ə. «cins» c. cinslər
ə. 1) başqa ölkənin vətəndaşı; 2) yabançı, biganə
ə. başqa ölkənin vətəndaşı olma; əcnəbilik
ə. «cinah» c. 1) cinahlar, tərəflər; 2) qanadlar, qollar
ə. 1) qarşılıq, əvəz; 2) səbir, qərar; 3) savab. Əcri-xeyir mükafat
ə. «cirm» c. səyyarələr // göy cisimləri. Əcrami-səmaviyyə göy cisimləri
ə. «cəsəd» c. cəsədlər, bədənlər
ə. «cism» c. cisimlər
ƏCUZ(Ə) ə. 1) qoca, qarı; 2) pis xasiyyətli, pis görünüşlü qoca, qarı; küpəgirən qarı; 3) m. fani dünya, qoca dünya, gidi dünya
ə. 1) içi boş; 2) axmaq, sarsaq; 3) cahil
ə. «cəvab» c. cavablar
ə. «ceyl» c. dəstələr
ƏCZ1 ə. acizlik, bacarıqsızlıq. ƏCZ2 ə. 1) dal, dal tərəf, arxa hissə; 2) beytin son sözü
ƏCZA’ ə. «cüz» c. 1) hissələr, parçalar; 2) dərman hazırlamaq üçün işlədilən müxtəlif maddələr; 3) t
ƏCZA’XANƏ ə. və f. aptek
ƏDA1 ə. 1) fərz, üslub; 2) işvə, naz; 3) davranış; tövr; 4) qayda. ƏDA2 ə. 1) ödəmə, vermə; 2) icra etmə, yerinə yetirmə
Ə’DAD ə. «ədəd» c. ədədlər, saylar
ə. insaf, mürüvvət
ə. və f. 1) ədalət evi; 2) məhkəmə
ə. ədalət sahibi (yüksək vəzifəli adamlara yazılan məktub və ərizələrdə etiket kimi işlədilirdi)
ə. və f. ədalətli, ədalətlə iş görən
ə. ədaləti özünə adət etmiş; ədalətli; insaflı
ə. Allah daim var eləsin!
ə. «ədna» c. 1) alçaqlar, ədnalar; 2) t. alçaq nəsildən olan adam (imtiyazlı təbəqələr baxımından)
ə. 1) alət, avadanlıq, ləvazimat; 2) qrammatikada: ayrılıqda mənası olmayan, lakin başqa sözlərlə işləndikdə məna verən nitq hissəsi
ə. 1) düşmənçilik; 2) kin, qərəz
ə. say(ma), hesab(lama)