E’VİCAC ə. 1) əyri-üyrü olma; əyrilik; 2) m. düz iş görməmə, səhv etmə
ə. 1) nöqsan, təqsir; 2) bədnam etmə, pisləmə
ə. və f. eyib axtaran; hər şeydə, hər kəsdə nöqsan tapan
ə. və f. eyibləri göstərən, nöqsanları üzə çıxaran
ə. və f. eyibin üstünü örtən, nöqsan və qüsuru ört-basdır edən
ə. bayram. Eydi-əkbər «ən böyük bayram» qurban bayramı; eydi-fəsh pasxa bayramı; eydi-fətr orucluq bayramı; eydi-kəbir «böyük bayram» qurban bayramı;
ə. bayrama aid olan
ə. bayram münasibətilə verilən hədiyyə, yazılan qəsidə və s.; bayramlıq
ə. ikimənalı, qeyri-müəyyən (söz, ifadə və s.)
ə. 1) uğurlu, xoşbəxt; 2) təhlükəsiz, qorxusuz (yer); 3) arxayın, xatircəm; 4) qorunmuş, mühafizə olunmuş
EYN1 ə. 1) göz; 2) çeşmə, bulaq; 3) əsil, zat; 4) oxşar, bənzər; 5) sırf, xalis; 6) gözə görünən varlıq; 7) eyni, həmin
ə. Allah səni (pis) gözdən saxlasın!
ə. 1) gözlə görüb yəqin etmə; 2) şübhəsiz, şəksiz
ə. eyni ilə
ə. 1) gözə məxsus, gözə aid; 2) tamamilə, özü
ə. eynilik
ə. dirilik bulağı; adi həyat
ə. Allahın gözü; Tanrının gözü
ə. 1) yaşayış, yaşama, məişət; 2) eyş, işrət, kef, nəşə
ə. və f. eyş evi, kef yeri, kef məclisi
ə. «yetim» c. yetimlər
f. təəssüflər! heyflər!
f. 1) köşk, qəsr; 2) böyük salon; 3) balkon
ə. ey! ay!
EYYÜHAL’ÜŞŞAQ ə. ey aşiqlər!
ə. ey adamlar! ay camaat!
ə. bax kəzalik
E’ZAM1 ə. rəsmi olaraq bir yerə göndər(il)mə, yollan(ıl)ma. E’ZAM2 ə. 1) böyü(t)mə, mübaliğə; 2) təzim
E’ZAMİYYƏ(T) ə. yollan(ıl)ma, göndər(il)mə
E’ZAZ ə. əzizləmə
E’ZAZƏN ə. əzizləyərək
ə. «ücubə» c. möcüzələr; qəribə şeylər
ə. «əcəm» c. 1) ərəb olmayanlar; 2) iranlılar
ə. «əda» c. düşmənlər, rəqiblər
ə. «əla» c. 1) əlalar, yaxşılar; 2) m. böyük adamlar, böyüklər
ə. «əzim» c. böyüklər, əzəmətlilər
ə. ata
ə. əba
ə. dağ qaranquşu
ƏB’AD ə. «böd» c. uzaqlar
ə. «iblis» c. iblislər
ə. və f. əbalı, əba geyinmiş
ə. «batil» c. batillər
ə. 1) İranda: Şah Abbas dövründə buraxılmış sikkə; 2) Azərbaycanda və bəzi Şərq ölkələrində iyirmi qəpiklik metal pul; ab(b)ası
ə. 1) ərəb əlifbasının ilk dörd hərfi; 2) əlifba; 3) müəyyən tarixi və ya rəqəmi ərəb hərfləri vasitəsilə ifadə etmək üsulu; 4) m
ə. və f. 1) oxuyan; 2) m. təhsilə yeni başlayan; 3) m. biliyi hələ az olan
ə. 1) qul, kölə; 2) məxluq, adam, insan. Əbdi-şikəm qarınqulu
ə. «bədəl» c. 1) əvəz, əvəz edən şeylər; 2) müavinlər
ə. «bədən» c. bədənlər, cəsədlər