ə. «mövt» c. ölülər, meyitlər
ə. «meyl» c. meyillər
ə. «məzac» c. məzaclar
ə. 1) yorğunluq; 2) əziyyət, zəhmət
ə. «əndəlib» c. bülbüllər
ƏNALHƏQ(Q) ə. «Mən həqqəm, mən Allaham» (məşhur sufi başçılarından Mənsur Həllacın dilindən yayılmış ifadə)
ƏNAM ə. xalq, camaat. ƏN’AM ə. «nəim» c. t. bir işə görə hədiyyə, bəxşiş vermə // hədiyyə, bəxşiş
ə. «ənmilə» c. barmaqların ucları
ə. mənəm-mənəmlik, xudbinlik
ə. nar
ə. «ünsür» c. ünsürlər, elementlər. Ənasiri-ərbəə dörd ünsür (torpaq, su, od, hava)
f. 1) yol dağarcığı; 2) dəri, meşin
f. anbar
f. ortaq, şərik
ə. 1) balinanın ifrazatından alınan ətir; 2) gözəl iy, xoş rayihə. Ənbəri-sara saf ənbər, xalis ətir
ə. və f. ənbərə bulaşmış, ətir səpilmiş
ə. və f. ənbər yağdıran, gözəl iy verən
ƏNBƏRBU(Y) ə. və f. xoş iyli düyü növü
ə. və f. ənbər rəngli, ənbər kimi
ə. və f. bax ənbərnisar
ə. ənbər kimi ətirli, xoş iyli
ə. və f. çox ətirli, çoxlu ənbəri olan
ə. 1) yaxşı iyli və ya ənbərli iksir; 2) əyyaşların içkiyə verdikləri ad
ə. ənbər səpən, ətir saçan
ə. və f. 1) ənbər kimi; 2) qapqara, zil qara
ə. əsli y. ətriyyat və s. almaq üçün alət
ƏNBİYA’ ə. «nəbi» c. peyğəmbərlər, nəbilər
ə. 1) camaat, izdiham; 2) qələbəlik, basabas; 3) m. bol, çox
ə. maşa
son, nəhayət, axır
ƏNCÜM1 ə. «nəcm» c. ulduzlar. ƏNCUM2 ə. «nəcm» c. t. ot, kol, kol-kos
f. məclis, cəmiyyət, toplanış. Əncüməni-daniş elmi cəmiyyət, bilik cəmiyyəti
f. məclisi bəzəyən, məclisi işıqlandıran
f. məclis düzəldən, məclisi təşkil edən
ə. və f. otluq, kolluq
ə. «nidd» c. oxşarlar
f. 1) atma, atım; 2) atəş
f. atılmış
ə. 1) bədən, cəsəd; 2) boy, qədd-qamət, boy-buxun; 3) m. biçimli, dolğun (adam haqqında)
f. 1) atan, atıcı; 2) m. niyyət, ehtimal
f. 1) ölçü, miqyas; 2) hədd, cızıq; 3) m. hesab
f. 1) parça-parça; 2) m. utanmış, utancaq
f. azacıq, bir az
ə. bülbül
ƏNDƏR1 f. içərisində, içində. ƏNDƏR2 ə. ən nadir; daha nadir; az tapılan
f. bax əndəruni (2-ci və 3-cü mənalarda)
f. 1) daxil; 2) iç(əri); 3) evin qadınlara və uşaqlara aid içəri hissəsi
f. nəsihət, öyüd, vəsiyyət