f. ən həqir; çox kiçik, ən əskik
f. və ə. çatışmazlıq, nöqsan
f. aztapılan, tapılmayan
f. 1) qazıyan; 2) sökən
KƏNAR(Ə) f. 1) qıraq, dövrə; 2) sahil; 3) uc, guşə; 4) ətraf, tərəf; 5) kitabın, məktubun qırağında yazılan yazı, haşiyə; 6) qucaq
KƏNDƏ1 f. 1) qazılmış; 2) xəndək. KƏNDƏ2 f. üfunətli, pis iy verən
KƏNƏF1 ə. 1) tərəf, cəhət; 2) m. himayə, mühafizə. KƏNƏF2 ə. ayaqyolu
ə. qarabaş, qulluqçu (qız, qadın)
f. azyaşlı qulluqçu qız
f. kənizləri sevən // kənizləri ilə cinsi əlaqə saxlayan (kişi)
ə. əsli f. «gənc» xəzinə, dəfinə
f. təlim yayı, öyrənmək üçün yay
f. qulağı eşitməyən, kar
KƏRAHƏT, KƏRAHİYYƏT ə. 1) iyrənmə, ikrah əmələ gətirmə; 2) nifrət; antipatiya; 3) istəmədən bir işi görmə; 4) şəriətin icazə verdiyi, lakin icrası müm
ə. 1) əzizləmə, hörmət; 2) dinə görə, xariqüladə hal; 3) pirin göstərdiyi möcüzə
f. kənar, uc, qıraq
f. kəsilmiş taxta, dirək və s
ə. qüssə, kədər, qəm
KƏRBBƏLA’ ə. 1) qəm, bəla, müsibət; 2) İraqda şiələrin ziyarətgahlarından birinin adı (peyğəmbərin nəvəsi, Həzrəti Əlinin oğlu İmam Hüseynin məqbərəsi
KƏRBƏLA(Y)İ ə. Kərbəlada şiələrin üçüncü imamı Hüseynin məqbərəsini ziyarət etmiş müsəlmana verilən ad
f. 1) görülmüş iş, əməl; 2) lək, kərdi; 3) əkilmiş tarla; 4) meşənin qırılmaq üçün ayrılmış hissəsi
f. edilmiş, yerinə yetirilmiş
ə. 1) alicənablıq, comərdlik; 2) mərhəmət, mehribanlıq; 3) bağışlama
ə. və f. 1) alicənab, comərd; 2) mərhəmətli; mehriban
ə. və f. alicənablıqla, comərdliklə
ə. biz mərhəmət etdik!
f. təntənəli mərasimlərdə çalınan iri zurna
f. kərənay çalınan yer
f. yırtıcı quşlardan birinin adı
ə. iyrənmə, nifrət, ikrah
ə. 1) iyrənc, mənfur; 2) çirkin, yaraşıqsız
ə. 1) iyrənc şey; 2) müharibə, döyüş
ə. kifir, iyrənc, yaraşıqsız
ə. çirkin görünüşlü
ə. nifrət doğuran səs, qulaq asmağa layiq olmayan səs (sahibi)
ə. 1) səxavətli, comərd; 2) hörmətli, möhtəşəm
ə. və f. səxavətlə, comərdliklə
ə. 1) qız övladı; 2) Quran ayələrindən hər biri
ə. döyüşdə bir dəfə geri çəkilib yenidən hücum etmə; əks-hücum
ə. təkrar-təkrar, təkrarən
ə. «kərrə(t)» c. dəfələr
KƏRRƏ(T) ə. dəfə, kərə
ə. baş məlaikə
KƏR(R)Ü FƏR(R) ə. hücum edib geri çəkilmə
KƏS f. nəfər, adam. KƏ’S ə. 1) kasa, qədəh, piyalə; 2) çiçək və bəzi bitkilərin alt hissəsini əhatə edən yaşıl qabcıq, kasacıq