ə. gözlə görünən insan
ə. bax nisar
ə. 1) çayın ağzı, çayın töküldüyü yer; 2) xıltın bədənin müəyyən yerində toplanması
ə. bağla(n)ma, tıxa(n)ma
ə. məhv edilmə
ə. 1) yol getmə; yerimə; 2) müəyyən təfəkkür və ya həyat tərzini qəbul etmə
ə. çəkilib getmə; çəkilmə
İNŞA’ ə. 1) meydana çıxarma, düzəltmə, qayırma; 2) qələmə alma; yazma // yazı; 3) məktub, sənəd və s
ə. Allah istəsə, Allah qoysa
ə. 1) ifadəli oxuma; 2) deklomasiya demə
ə. tikinti ilə əlaqədar olan, inşaata aid olan
ə. tikinti mütəxəssisi; inşaatçı
ə. qol-budaq vermə; budaqlanma
ə. şölələnmə, alovlanma
ə. ikiyə ayrılma; yarılma, şaqqalanma
İNŞİRAH1 ə. 1) şənlik, şadlıq; 2) məmnunluq. İNŞİRAH2 ə. təmizlik, paklıq
ə. nəticə vermə; nəticə, məhsul
ə. dillən(dir)mə, söylə(t)mə
ə. 1) sağal(t)ma; 2) dirçəlmə, canlanma; 3) bərpa etmə
İNTİBA’ ə. 1) nəşr etmə, çap etmə, təb etmə; 2) təəssürat
ə. oyanma; renessans
ə. və f. bax intibaiyyə
ə. təbliğat üçün çap olunmuş vərəqə
ə. 1) uyğun gəlmə, mütaviq olma; 2) tətbiq edilmə
İNTİFA’1 ə. 1) istifadə etmə, istifadə; 2) fayda, xeyir, mənfəət. İNTİFA’2 ə. söykə(n)mə
ə. şişmə, qabarma; şişkinlik
İNTİHA’ ə. 1) nəhayət, son, axır; 2) sona çatma, nəhayəti olma, bitmə
ə. başqasının əsərini mənimsəmə, plagiatlıq
ə. özünü öldürmə
ə. 1) seçmə, seçilmə; 2) bir heyətə, idarəyə, qurultaya və s. üzv və s. seç(il)mə
ə. «intixab» c. seçkilər
ə. seçki ilə olan; seçkili
ə. 1) tənqid; 2) qınama; 3) məzəmmət etmə; pisləmə
ə. 1) keçmə, keçid; 2) daşı(n)ma; 3) ölmə, keçinmə; 4) nəql etmə; 5) keçirmə, çevirmə; 6) yerini dəyişmə
ə. əvəz, qisas, öc
İNTİSAB1 ə. 1) birləş(dir)mə; 2) təyin etmə; 3) qaldırma; 4) ereksiya. İNTİSAB2 ə. mənsub olma; mənsubluq
ə. 1) insaf; 2) ədalət
ə. nizama düzülmə, nizamlı olma, nizamlılıq
ə. qələbə, qalibiyyət, zəfər
ə. 1) çoxalıb yayılma; dağılma, yayılma; 2) ağızlara düşmə, şöhrətlənmə
İNTİVA’ ə. düşür(ül)mə
İNTİZA’ ə. çəkib alma, çəkib qoparma
ə. 1) nizam, qayda, səliqə; 2) qayda-qanun, nizam-intizam
ə. gözləmə
ə. en(dir)mə
ə. qorxudan inkar etmə, rədd etmə
ə. bax izac
ə. 1) nizam-intizama riayət etmə; 2) nizam, qayda
ə. nizam-intizama aid olan; nizam-intizama nəzarət edən
ə. 1) əlavə edilmə, üzərinə gəlmə; 2) birləş(dir)mə, qat(ıl)ma