f. 1) oxatan; 2) kamançaçı, kamançalan
f. az qiymətli, dəyəri az olan (mal və s.)
f. və ə. az sərmayəli, mayası az olan
KƏMCÜR’ƏT f. və ə. cürəti olmayan; cəsarətsiz
KƏME’TİQAD f. və ə. etiqadı az olan; inanmayan, tam etiqad etməyən
KƏME’TİNA’ f. və ə. etinasız, saymayan, saymaz
f. 1) ovda və ya sürüdə heyvanları, döyüşdə isə düşməni tutmaq üçün uzaqdan atılan ucu ilməkli uzun ip; 2) m
f. az fikirləşən, uzağı görməyən
f. 1) bax kəmərbənd; 2) dairəvi tağ
f. belbağı, qayış, qurşaq
f. 1) belini qurşaqla bağlamış, beli bağlı; 2) m. qulluğa hazır, əmrə müntəzir
f. enli qadın tumanı
f. beldə kəmər bağlanan yer
ə. kəmər kimi, dairəvi
f. və ə. fərasəti olmayan; fərasətsiz
f. və ə. 1) macalı olmayan, vaxtı az olan; 2) bax kəmhövsələ
f. və ə. hövsələsi dar; hövsələsiz
f. və ə. hünərsiz, qorxaq
f. naxışlı ipək qumaşın bir növü
f. az yeyən, az yeməklə doyan
f. və ə. etinasız, saymazyana
KƏMİN1 f. 1) pusquda duran, gizlənən adam; 2) pusqu, marıt. KƏMİN2(Ə) f. 1) aciz, həqir; 2) ən az, kiçik, minimum
KƏMİN2(Ə) f. 1) aciz, həqir; 2) ən az, kiçik, minimum
f. pusqu yeri
KƏMİŞTƏHA’ f. və ə. iştahası az olan; iştahasız
ə. 1) miqdar, say; 2) bir sözün tək və ya cəm olması, sayca fərqi
f. və ə. az qiymətli, dəyəri az olan
f. və ə. 1) qiyməti az, qiymətsiz; 2) sərmayəsi az
f. və ə. az maraqlanan; etinasız, saymazyana
f. «adı az» bilinməyən, məchul
ə. qara su (göz xəstəliyi)
f. dərəcəsi kiçik, etibarı az olan
f. «yolu az» ağır tərpənən; astagəl
f. açıq rəngli
f. və ə. azsavadlı; aldığı təhsilə uyğun biliyi olmayan; savadı yarımçıq olan
KƏMSƏ’Y f. və ə. az çalışan; tənbəl
f. və ə. 1) mərhəmətsiz, şəfqətsiz, yazığı gəlməyən; 2) az qayğı bəsləyən
f. az ovlayan, ovu az olan
f. və ə. şüursuz, anlamaz, qanmaz
f. 1) daha az, lap az; 2) daha alçaq, lap alçaq, aşağı; 3) m. etibarsız
f. acizanə, həqiranə
f. özünü aşağı tutana aid olan
f. ən həqir; çox kiçik, ən əskik
f. və ə. çatışmazlıq, nöqsan
f. aztapılan, tapılmayan
f. 1) qazıyan; 2) sökən
KƏNAR(Ə) f. 1) qıraq, dövrə; 2) sahil; 3) uc, guşə; 4) ətraf, tərəf; 5) kitabın, məktubun qırağında yazılan yazı, haşiyə; 6) qucaq
KƏNDƏ1 f. 1) qazılmış; 2) xəndək. KƏNDƏ2 f. üfunətli, pis iy verən
KƏNƏF1 ə. 1) tərəf, cəhət; 2) m. himayə, mühafizə. KƏNƏF2 ə. ayaqyolu