f. və ə. fərasəti olmayan; fərasətsiz
f. və ə. 1) macalı olmayan, vaxtı az olan; 2) bax kəmhövsələ
f. və ə. hövsələsi dar; hövsələsiz
f. və ə. hünərsiz, qorxaq
f. naxışlı ipək qumaşın bir növü
f. az yeyən, az yeməklə doyan
f. və ə. etinasız, saymazyana
KƏMİN1 f. 1) pusquda duran, gizlənən adam; 2) pusqu, marıt. KƏMİN2(Ə) f. 1) aciz, həqir; 2) ən az, kiçik, minimum
KƏMİN2(Ə) f. 1) aciz, həqir; 2) ən az, kiçik, minimum
f. pusqu yeri
KƏMİŞTƏHA’ f. və ə. iştahası az olan; iştahasız
ə. 1) miqdar, say; 2) bir sözün tək və ya cəm olması, sayca fərqi
f. və ə. az qiymətli, dəyəri az olan
f. və ə. 1) qiyməti az, qiymətsiz; 2) sərmayəsi az
f. və ə. az maraqlanan; etinasız, saymazyana
f. «adı az» bilinməyən, məchul
ə. qara su (göz xəstəliyi)
f. dərəcəsi kiçik, etibarı az olan
f. «yolu az» ağır tərpənən; astagəl
f. açıq rəngli
f. və ə. azsavadlı; aldığı təhsilə uyğun biliyi olmayan; savadı yarımçıq olan
KƏMSƏ’Y f. və ə. az çalışan; tənbəl
f. və ə. 1) mərhəmətsiz, şəfqətsiz, yazığı gəlməyən; 2) az qayğı bəsləyən
f. az ovlayan, ovu az olan
f. və ə. şüursuz, anlamaz, qanmaz
f. 1) daha az, lap az; 2) daha alçaq, lap alçaq, aşağı; 3) m. etibarsız
f. acizanə, həqiranə
f. özünü aşağı tutana aid olan
f. ən həqir; çox kiçik, ən əskik
f. və ə. çatışmazlıq, nöqsan
f. aztapılan, tapılmayan
f. 1) qazıyan; 2) sökən
KƏNAR(Ə) f. 1) qıraq, dövrə; 2) sahil; 3) uc, guşə; 4) ətraf, tərəf; 5) kitabın, məktubun qırağında yazılan yazı, haşiyə; 6) qucaq
KƏNDƏ1 f. 1) qazılmış; 2) xəndək. KƏNDƏ2 f. üfunətli, pis iy verən
KƏNƏF1 ə. 1) tərəf, cəhət; 2) m. himayə, mühafizə. KƏNƏF2 ə. ayaqyolu
ə. qarabaş, qulluqçu (qız, qadın)
f. azyaşlı qulluqçu qız
f. kənizləri sevən // kənizləri ilə cinsi əlaqə saxlayan (kişi)
ə. əsli f. «gənc» xəzinə, dəfinə
f. təlim yayı, öyrənmək üçün yay
f. qulağı eşitməyən, kar
KƏRAHƏT, KƏRAHİYYƏT ə. 1) iyrənmə, ikrah əmələ gətirmə; 2) nifrət; antipatiya; 3) istəmədən bir işi görmə; 4) şəriətin icazə verdiyi, lakin icrası müm
ə. 1) əzizləmə, hörmət; 2) dinə görə, xariqüladə hal; 3) pirin göstərdiyi möcüzə
f. kənar, uc, qıraq
f. kəsilmiş taxta, dirək və s
ə. qüssə, kədər, qəm
KƏRBBƏLA’ ə. 1) qəm, bəla, müsibət; 2) İraqda şiələrin ziyarətgahlarından birinin adı (peyğəmbərin nəvəsi, Həzrəti Əlinin oğlu İmam Hüseynin məqbərəsi
KƏRBƏLA(Y)İ ə. Kərbəlada şiələrin üçüncü imamı Hüseynin məqbərəsini ziyarət etmiş müsəlmana verilən ad