ə. qeyri-məqbul, eyibli
ə. 1) tətbiqi mümkün olan, icra edilə bilən; 2) mümkün qədər, imkan daxilində; 3) tale, alın yazısı, bəxt
MƏQ’ƏD ə. 1) oturmaq üçün yer; oturacaq; 2) oturaq yeri; dal, arxa
ə. 1) qərar tutulan yer, sakin olunan yer; 2) oturulan yer, məskən; 3) mərkəz, paytaxt
ə. qəhr olunmuş, məhv olunmuş, məğlub
ə. bənzədilən, bənzədilə bilən
ə. 1) qayçı; 2) maqqaş
MƏQLU’ ə. qoparılmış
ə. 1) çevrilmiş; 2) çıxarılmış, kökündən qoparılmış; 3) alt-üst edilmiş; darmadağın
ə. 1) bitişik, bitişmiş; 2) yaxın
ə. 1) bitişiklik; 2) yaxınlıq
ə. 1) bitişik olma, bitişiklik; 2) yaxınlıq
ə. borc almış; borclu
ə. məram, niyyət
ə. hissələrə ayrılan yer
ə. 1) nəzərdə tutulan, qarşıya qoyulan; 2) məqsəd, arzu, istək, niyyət
ə. 1) bölünmüş; 2) riyaziyyatda: bölünən; 2) tale, alın yazısı, qismət, bəxt
MƏQSUM(ÜN)ƏLEYH ə. riyaziyyatda: bölən
ə. qısaldılmış, gödəldilmiş
ə. hökmdar sarayının da daxil olduğu məhəllə
MƏQTƏ’ ə. 1) bir şeyin kəsildiyi yer; 2) şeirin bölgüləri, duruş yerləri; 3) qəzəlin şairin təxəllüsü olan beytdən qabaqkı beyti; 4) evin, gəminin və
ə. qətl yeri
ə. 1) kəsilmiş, kəsik; 2) qəti, möhkəm, sarsılmaz
ə. bir yerdə, topdan (satılan mal haqqında)
ə. qətl edilmiş, öldürülmüş
ə. öldürülərək
ə. dammış, damcılamış
MƏQTUÜL’ƏMƏL ə. arzusu həyata keçməmiş; nakam
MƏ’QUD ə. bağlı, bağlanmış, düyünlənmiş
MƏQUL ə. söylənmiş, deyilmiş; söylənilən, deyilən. MƏ’QUL ə. 1) ağla uyğun gələn, ağlın qəbul etdiyi; 2) ağılla isbat olunan; əqli; 3) ağılkəsən, ağla
MƏ’QULAT ə. «mə’qul» c. ağlın qəbul etdiyi, ağla uyğun gələn məlumatlar
MƏQULƏ1 ə. 1) mövzu; 2) deyilmiş, söylənmiş; 3) məruzə, nitq, çıxış. MƏQULƏ2 ə. cins, növ, çeşid
MƏ’QULİYYƏT ə. ağılla anlaşılan şeyin necəliyi
ə. gözəllik, duzluluq, şirinlik
ə. «məlhi» c. oyunlar, əyləncələr
ə. «mülhəd» c. dinsizlər, imansızlar
ə. «mələbə» c. oyuncaqlar
MƏLAİK(Ə) ə. «mələk» c. bax məlayik(ə)
ə. və f. mələk görünüşlü, məlaikə qiyafəsində olan
ə. «məl’un» c. məlunlar
ə. ölüm mələyi // Əzrail
MƏLAL(ƏT) ə. 1) usanma, sıxınma, təngə gəlmə; 2) hüzn, kədər, qəm
ə. və f. usandıran, təngə gətirən
ə. 1) tənə, danlaq; 2) məzəmmət, töhmət
ə. qınama, qınayış, danlaq
ə. çox yoxsul yaşayan adamları birləşdirən dini təriqət; həmin təriqətə mənsub adam
ə. dolu, dopdolu