ə. 1) yüksək, uca; 2) ilahi, səmavi; 3) yüksəklərdə, səmalarda olan
ə. «ülvi» c. ülvi olan şeylər
ə. 1) yüksəklik, ucalıq, ülvilik; 2) mənəviyyat
ə. 1) əla, ən uca; 2) m. çox gözəl, qiymətli
ə. əlahəzrət xanım (padşah arvadlarının titulu)
ə. 1) dayanacaq, söykənəcək; 2) dayaq, dəstək; 3) ən əsas, başlıca // aktual
ə. «ümmət» c. millətlər; ümmətlər
ÜMƏNA’ ə. «əmin» c. əminlər, inanmalı adamlar. Ümənayi-dövlət yüksək rütbəli adamlar, dövlət adamları
ÜMƏRA’ ə. «əmir» c. əmirlər
f. ümid yeri, göz dikilən yer və ya adam
f. ümidi olan, ümidli
ə. dərinlik
ə. dərinlikcə, dərinlik baxımından
ə. ana. Ümmi-xaqan hökmdar anası
ə. «amil» c. 1) işçilər; məmurlar; vəkillər; 2) səbəblər, faktorlar
ə. böyük dəniz; dərya
ə. 1) millət; 2) icma (bir peyğəmbərin dininə inananlardan ibarət dəstə, kiçik cəmiyyət)
ə. 1) anaya aid; 2) ana tərəfindən qohum; 3) savadsız, oxumamış; 4) anadangəlmə oxumamış (bilikli adam haqqında); 5) peyğəmbər, rəsul (Məhəmməd peyğəm
ə. «dünyanın anası» m. Misir // Qahirə
ə. «ümm» c. 1) analar; 2) t. elm və fənnə aid ən yaxşı kitab
ÜMMÜL’ƏXBAR ə. «xəbərlərin anası» xəbər mənbəyi, hər cür xəbər və hadisədən xəbəri olan
ÜMMÜL’ƏMRAZ ə. «xəstəliklərin anası» m. soyuqdəymə
ə. «fəsad anası» bax ümmülxəbais
ə. «pis işlərin anası» m. şərab; spirtli içki
ə. «kitab anası» m. Qur’anın ilk orijinal nüsxəsi
ÜMMÜLQUR’AN ə. «Qur’anın anası» Fatihə surəsi
ə. «qəsəbə anası» m. Məkkə
ə. «övlad anası» uşağı olan cariyə
ÜMMÜRRƏ’S ə. «başın anası» m. damaq
ə. 1) arvad, arvadlıq; 2) mədəniyyət, tərəqqi; 3) rifah, səadət
ə. tərəqqiyə aid olan; mədəni
ə. bütün xalq, hamı
ə. bax ümumən
ə. 1) elliklə, hamılıqla, ucdantutma; 2) tamamilə, bütün
ə. ümumə aid, hamıya aid; hər şeyə aid
ə. ümumilik, hamılıq
ə. «əmr» c. 1) əmrlər; 2) əməllər, işlər. Ümuri-bədihi dəlil-sübuta ehtiyacı olmayan işlər; aksiom
ə. «ümur» c. 1) əmrlər; 2) əməllər, işlər
ə. «ünsa» c. qadınlar, qızlar
ə. şiddət, sərtlik
ə. şiddətli, sərt
ə. boyun, gərdən
ə. salxım
ə. bax ünsiyyət (2-ci mənada)
ə. 1) dostluq, yaxınlıq; 2) alışma, ülfət, uyuşma
ə. mürəkkəb cisimləri təşkil edən bəsit üzvlərdən hər biri; element; komponent
ə. 1) ad; 2) sərlövhə, başlıq; 3) insanın yaşadığı yerin koordinatları; 4) rütbə; 5) üsul, tərz
ə. «ərəb» c. köçəri ərəblər, bədəvi ərəblər
ÜRƏFA’ ə. «arif» c. ariflər, arif adamlar
ÜRF1 f. 1) adət, dəb; 2) fövqəladə vəziyyət. ÜRF2 ə. yaxşılıq, xeyirlilik