TAMM(Ə) ə. tam, tamam, bütün
TAR1 f. 1) bax tarə1 (1-ci mənada); 2) əziz. Tari-zülf zülf teli. TAR2 f. 1) bax tarək; 2) tutqun; 3) aydın görünməyən, yaxşı seçilməyən
f. qarət, çapqın, soyğun
TARE’ ə. qəfil, gözlənilməz
TARƏ1 f. 1) tel, sap, iplik; 2) sim (musiqi alətlərində); 3) başın ortası; 4) qapan, tərəzi və s. dili
TARƏ3(K) f. bax tarik2
ə. 1) taxta ev; çardaq; 2) dam; 3) evin üzərində olan qübbə, günbəz; 4) m. göy, səma. Tarəmi-ə’la ən yüksək göy, ən uca səma
ə. dəfə, kərə
ə. dəfələrlə, bir neçə kərə
ə. qovan, rədd edən, uzaqlaşdıran
ə. qəflətən, gözlənilmədən, birdən-birə
ə. 1) müəyyən işin görüldüyü vaxt (ay, gün və il); 2) həmin vaxtı göstərən rəqəm; 3) cəmiyyətin inkişafından bəhs edən elm
ə. 1) tarix etibarilə; 2) tarixcə
ə. 1) tarixə aid olan, tarixdə olan; 2) tarixdə tayıbərabəri olmayan; qeyri-adi, fövqəladə
ə. və f. tarixyazan, tarixçi
ə. və f. tarixi öyrənən, tarixçi
TARİK1 ə. 1) tərk edən, qoyub gedən; 2) müəyyən (əsasən pis) vərdişdən əl çəkən. Tariki-dünya dünyadan əl çəkib guşənişin olan
ə. dan ulduzu; Zöhrə
ə. 1) hündür dam; 2) m. səma, göy
f. dağılmış, alt-üst olmuş, məhv edilmiş
f. 1) əriş-arğac; 2) m. var-yox
TAS1 ə. əsasən hamamda işlədilən su qabı, təşt. Tasi-fələk göy qübbəsi. TAS2 ə. 1) nərd; 2) nərd oyununda: uduş dövrəsi, üç xal qazanıb udulan oyun
TASE’ ə. 1) doqquzuncu; 2) doqquzuncu övlad (oğul)
ə. 1) qəm, qüssə; 2) çırpınma, qərarsızlıq
ə. 1) doqquzuncu; 2) doqquzuncu qız (övlad)
f. döyüşdə başa qoyulan dəmir papaq; dəbilqə
ə. məhərrəm ayının doqquzuncu günü, aşura axşamı
ə. vəba (xəstəlik)
f. güc, zor
f. bax təvan
f. bax təvangər
ə. tovuz (quş)
ə. Məhəmməd peyğəmbərin adlarından biri
ə. 1) tayfa, qövm, qəbilə; 2) gəmi xidmətçiləri
ə. uçan; quş
f. yeni, təzə
f. təzəlik
f. 1) tez qaçan, sürətlə gedən; 2) qasid
f. 1) yeni qol-budaq atmış cavan ağac; fidan; 2) m. cavan, gənc, yeniyetmə
f. yenilik sevən, yeniliyə meyl edən, yenilik tərəfdarı; mütərəqqi
f. 1) ərəb; 2) ərəbcə; 3) ərəblərə aid olan
f. və ə. ərəb nəslindən olan, ərəb mənşəli
f. 1) qamçı, qırmanc; 2) tənbur və b. musiqi alətlərini çalmaq üçün sümük və ya buynuz qırığı; 3) m. vasitə, səbəb, alət; 4) qısa satirik şeir növləri
ə. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı
ə. qarabasma, vahimə, kabus
ə. və f. qara basmış (adam haqqında)
f. göyərçin cinsindən quş; cilquşu
ə. 1) zahidlərin çalmalarından sallanan sarıq ucu; 2) kürkün bir növü
ə. quş. Teyri-əbabil çöl qaranquşu
ə. erkək keçi; təkə