ƏDÜV(V) ə. düşmən
ə. «dövr» c. dövrlər
ə. xörəyə əlavə dad verən xuruş
ə. «dəva» c. 1) dərmanlar, davalar; 2) ədvələr
ə. «din» c. dinlər
ə. ən əziz; daha əziz, çox qiymətli
ə. bax iffət
ə. «əfxəm» c. ən böyük olanlar; daha böyük olanlar
ə. «əfi» c. əfi ilanlar
ƏF’AL ə. «fel» c. 1) işlər; 2) fırıldaqlar, feillər; 3) qrammatikada: feillər
ə. Allah bağışlasın! Tanrı saxlasın!
ə. «əfzəl» c. ən fəzilətlilər; daha fəzilətlilər
f. yaralı
ə. bax fəğan
ə. ən böyük; daha böyük
ƏF’İ ə. zəhərli ilan // dişi ilan
ə. «fuad» c. qəlblər, könüllər
ƏFİF(Ə) 1) iffətli, namuslu; 2) təmiz, saf
ə. «fikir» c. fikirlər, düşüncələr. Əfkari-münəvvərə işıqlı fikirlər; əfkari-ümumiyyə ictimai fikir, ictimai rəy
f. bax fikən
f. bax fikəndə
ə. ən fağır, ən yoxsul; daha fağır, çox yoxsul
ə. «fələk» c. 1) fələklər; 2) t. göy, səma
ə. Platonun ərəbləşdirilmiş adından m. mahir həkim, filosof
ƏFLATUNİ1 ə. Əflatun fəlsəfəsinə aid olan. ƏFLATUNİ2 ə. açıq-maviyə çalan (rəng haqqında)
ə. «fərd» c. fərdlər
f. yüklə(dil)miş, qaldır(ıl)mış
ə. «fərəs» c. atlar
f. qaldıran, yüksəldən, ucaldan
ə. firəng, avropalı
ə. firəngə, avropalıya aid olan
f. şölələnmiş, parlamış
f. 1) şölələndirən, parladan; 2) yandıran
f. 1) nağıl, əsli olmayan hekayət; 2) dillərə düşən vaqiə; dastan
f. cilov
ə. ən aydın, ən fəsahətli; daha fəsahətli, çox aydın danışan
f. 1) tac; 2) əklil; 3) bəzəkli papaq
f. bax füsun
f. bax əfsunkar
f. bax əfsunsaz
f. 1) ovsunçu, əfsun oxuyan; 2) m. ovsunlayan gözəl
f. bax füsunsaz
f. bax füsürdə
f. bax füsürdədil
f. və ə. halı pərişan, məzacı pozğun
f. bax fəşan
f. şirə, cövhər
ə. bağışlama, güzəşt etmə, günahından keçmə. Əfvi-ümumi amnistiya