ə. 1) xatirə gətirmə; xatırlama; 2) öyüd vermə, nəsihət etmə; 3) dilə tutma, yola gətirmə; 4) ərəb qrammatikasında: ismi kişi cinsində işlətmə
ə. 1) kiçik vərəqə; 2) rəsmi yazı, rəsmi kağız; 3) şairlərin qısa tərcümeyi-halı və əsərlərindən nümunələr verilən əsər; 4) bilet; 5) icazə kağızı; ic
ə. 1) pak etmə; təmizləmə; 2) zəkat vermə
TƏZLİL1 ə. 1) zəlil etmə, xar etmə; 2) təhqir etmə. TƏZLİL2 ə. doğru yoldan azdırma, yoldan çıxartma
ə. 1) zəmanət vermə, zamin olma, təminat vermə; 2) bir fikri kinayə ilə ifadə etmə; 3) başqasının beytini öz şeirinə daxil etmə; 4) vurduğu zərəri ödə
ə. «təzmin» c. məğlub dövlətin qalib dövlətə verməli olduğu pul və s
ə. zərərə salma, zərər vurma
ə. ərə vermə və ya evləndirmə
ə. 1) hiylə, fırıldaq; 2) yalandan quraşdırma; saxtalaşdırma; 3) hiyləbazlıq, fırıldaqçılıq
TƏZYİ’ ə. 1) daraltma, sıxlaşdırma; 2) məcbur etmə; qısnama; 3) sıxıntıya salma; darıxdırma; 4) ağırlıq salma; ağırlıq; 5) məhv olmasına, itməsinə səb
ə. çoxaltma, artırma
ə. 1) qəlp, saxta; 2) saxtakarlıq etmə; saxtalaşdırma
ə. 1) darlaşdırma, sıxma; 2) iztirab vermə; incitmə; sıxışdırma
ə. kitabın axırına əlavə yazma; zeyl yazma; artırma
ə. bəzək-düzək vermə; zinətləndirmə, bəzəmə
ə. «təzyin» c. bəzək şeyləri; bəzəklər
ə. gözəl qoxu; ətir; rayihə
TİBA’ ə. 1) səciyyə, xüsusiyyət; 2) adət, ənənə
ə. 1) çap işi, çapçılıq; 2) mətbəə
ə. uyğunlaşdırma, uyuşdurma
ə. xəstəliklər və onların müalicəsi haqqında elm; təbabət
TİBBİ(YYƏ) ə. tibbə aid olan, təbabətlə əlaqədar olan
ə. 1) ətirsatan, əttar; 2) ətir hazırlayan, ətir çəkən
ə. müvafiq, uyğun
ə. qızıl külçəsi
ə. açıq ifadə etmə, bəyan etmə
ə. alver, alğı-satqı, alış-veriş
ə. və f. ticarət yeri, alver yeri; bazar
ə. və f. bax ticarətgah
ə. uşaq, cocuq. Tifli-binəva yazıq uşaq, fağır, cocuq
ə. və f. uşaq kimi, uşaqcasına
f. 1) zəif keçi yunu; 2) qoyunun baharda qırxılan zərif yunu; 3) sarğı tənzifi
f. 1) qılınc, xəncər; 2) ülgüc. Tiği-abdar sulanmış qılınc; tiği-cəfa’ zülm qılıncı, cəfa xəncəri; tiği-hilal əyri qılınc
f. qılınc bağlayan, qılıncla silahlı
f. 1) qılıncla silahlanmış; qılınclı; 2) qılınc saxlayan; silahgəzdirən
f. dili qılınc kimi kəsərli, təsirli olan; itidilli
f. qılınc vuran, qılınc çalan
ə. susuz quru səhra; çöl
ə. dalaq
TİLA’ ə. qızıl, altun
ə. və f. parça üzərində qızılı tellərlə gül və s. çəkən sənətkar; zərbaz
ə. «təll» c. təpələr
ə. Qur’anı avazla oxuma
ə. şagird
ə. sehr, ovsun
ə. və f. 1) tilsimli yer; 2) m. çətin keçilən, çıxılmaz yer
ə. və f. bax tilsimgah
ə. və f. tilsimçi, tilsim quran, tilsim oxuyan, tilsimə salan
f. 1) xəstəyə, heyvana və s. xidmət; 2) keçmişdə əsgərlərə verilən torpaq sahəsi