KÖYKÜR

köykür eləməx’:
(Tovuz)
haldan salmaq, əldən salmaq, yormaq. – Bu uşax səni köykür elədi
◊ Köykür olmax – yorulub əldən düşmək, yorulmaq. – Uşax köykür oldu
KÖVRİ
KÖYNƏX’