KƏLTƏ

(Bakı, Basarkeçər, Gədəbəy, Xaçmaz, Şamaxı, Şəmkir)
1. iri, qüvvətli (Basarkeçər). – Qalxozda yaxşı kəltə öküzdər var
2. yaşlı, təcrübəli, dünyagörmüş (Bakı, Gədəbəy, Xaçmaz, Şamaxı, Şəmkir). – Elə danışer ki, maşallah, elə bilersən kəltə kişidi (Şəmkir); – Kəltə adamlar köhnə əyamnan çox yanıxlı danışeylar (Gədəbəy)
KƏLPİR
KƏLTƏN

Значение слова в других словарях