LAMƏZHƏB
рел. святотатец, неверующий, не придерживающийся никакой веры
[ər.] прил. мезгьеб (дин) авачир, динсуз, аллагьсуз; // laməzhəb olmaq диндай акъатун, диндал чӀалахъ тахьун, шак авун
Полностью »I прил. неверующий, безбожный II сущ. безбожник, безбожница, вероотступник, вероотступница
Полностью »sif. [ər.] Məzhəbsiz, dinsiz, Allahsız. // İs. mənasında. [Hacı Səmsam:] Mən bu laməzhəblərin hər birinin başına on tümən verəcəyəm
Полностью »