LAMƏZHƏB
\[ər.\] прил. мезгьеб (дин) авачир, динсуз, аллагьсуз; // laməzhəb olmaq диндай акъатун, диндал чӀалахъ тахьун, шак авун.
I прил. неверующий, безбожный II сущ. безбожник, безбожница, вероотступник, вероотступница
Полностью »sif. [ər.] Məzhəbsiz, dinsiz, Allahsız. // İs. mənasında. [Hacı Səmsam:] Mən bu laməzhəblərin hər birinin başına on tümən verəcəyəm
Полностью »