axvax; ахвах чӀал axvax dili.
“авахьун”-un təkr. tərzi.
“авудун”-un təkr. tərzi.
“авун”-un təkr. tərzi.
“агагъун”-un təkr. tərzi.
(-из, -на, -а) f. 1. geri vermək, qaytarmaq, ödəmək; 2. müxt. mən. çatdırmaq; 3. qovub çatmaq, yüyürüb çatmaq, yetişmək, çatmaq; bax агакьарун
(-из, -на, ахгакь) f. çatmaq, yetişmək; bax агакьун.
“агалдарун”-un təkr. tərzi.
“агалдун”-un təkr. tərzi.
“агалтун” -un təkr. tərzi.
“агудун”-un təkr. tərzi.
(-из, -на, -а) f. 1. “акадарун”-un təkr. tərzi; 2. əlavə olaraq qarışdırmaq (qatmaq), əlavə etmək.
“акалун”-un təkr. tərzi.
“акатун”-un təkr. tərzi.
“акаюн”-un təkr. tərzi.
“акун”-un təkr. tərzi.
“акъадарун”-un təkr. tərzi.
“акъажун”-un təkr. tərzi.
(-из, -на, -а) f. bir şeyin (ərzağın, pulun və s.) ehtiyatda qalan hissəsini qənaətlə işlədərək ehtiyaclarını ödəmək, təmin etmək
(-из, -на, ахкъакь) f. çatmaq, yetmək, bəs olmaq, kifayət etmək, kifayət olmaq; çatışmaq (ərzağın, pulun və s
“акъалдун”-un təkr. tərzi.
“акъалтун”-un təkr. tərzi.
“акъалун”-un təkr. tərzi.
“акъатун”-un təkr. tərzi.
“акъахун”-un təkr. tərzi.
“акъудун”-un təkr. tərzi.
(-из, -на, -а) f. 1. “акьадарун”-un təkr. tərzi; 2. əlavə olaraq mindirmək, götürmək (sərnişin və s.)
“акьалжун”-un təkr. tərzi.
“акьалтун”-un təkr. tərzi.
“акьалтӀун”-un təkr. tərzi.
“акьалун”-un təkr. tərzi.
“акьахун²”-un təkr. tərzi.
“акьун”-un təkr. tərzi.
(-из, -на, -а) f. 1. “акӀурун”-un təkr. tərzi; 2. əlavə olaraq əkmək, əlavə olaraq basdırmaq (ağac və s
“алагъарун”-un təkr. tərzi.
“аладарун”-un təkr. tərzi.
bax хъфин.
əxlaq, mənəviyyat.
(-из, -на, ахлат) f. 1. “алатун”-un təkr. tərzi; 2. ötmək, ötüb keçmək, irəli getmək; qabaqlamaq; 3. əl çəkmək, uzaqlaşmaq, getmək
“алахун”-un təkr. tərzi.
(-из, -на, ахлахь) f. 1. “алахьун”-un təkr. tərzi; 2. dağılışmaq, dağılmaq, hərə bir yana getmək (bir yerə yığılmış çoxlu adam, quş, cücü və s
(-из, -на, ахлуд) f. 1. “алудун”-un təkr. tərzi; 2. uzaqlaşdırmaq, başdan eləmək, rədd etmək, qovmaq, azdırmaq; ам инлай ахлуд onu burdan rədd elə; 3
(-из, -на, ахлукӀ) 1. “алукӀун”-un təkr. tərzi; 2. əlavə olaraq geymək (geyinmək, geyindirmək), üstündən geymək (geyinmək, geyindirmək)
1. axmaq, səfeh, gic, ağılsız, qanmaz; ахмакь кас axmaq adam; ахмакь кьили кӀвачериз секинвал гудач. Ata
(-ди, -да, -ар) is. axmaq, axmaq adam.
хьун f. axmaqlamaq, səfehləmək, ağlını itirmək, gicləşmək, xərifləmək; axmaqlaşmaq.
axmaqlıq, ağılsızlıq, səfehlik, giclik; ахмакьвал авун bax ахмакьвалун.
(-из, -на, -а) f. axmaqlıq etmək, ağılsızlıq etmək, axmaq iş tutmaq, axmaq hərəkət etmək.
zərf axmaqca(sına), ağılsızcasına.
(-ди, -да, -ар) tənə, danlaq, məzəmmət, töhmət; ахмур авун bax ахмурун.