1. əvəz., sif. elə; o cür, o təhər, o sayaq; 2. elə bir (keyfiyyətin dərəcəsini gücləndirmək, şiddətləndirmək üçün işlənir)
c. elələr(i), o cür (elə) adamlar (şeylər).
is. eləsi, elə, o cür (adam, şey).
bax хьурай.
armud növü.
f.sif. sağmal, sağılan, süd verən; * ацадай кал sağmal inək (uzun müddət biri üçün gəlir, qazanc mənbəyi olan adam və s
(-из, -на, -а) f. 1. yıxmaq, dağıtmaq, uçurtmaq; bax уьцӀуьрун; 2. (zorla) içəri salmaq, daxil etmək, yeritmək
“ацун”-un murad forması; bax ацун.
(-из, -на, ацалд) f. 1. bir yerə çoxlu şey gətirmək, daşımaq, yığmaq, tökmək, doldurmaq; 2. görüşə sövq etmək, görüşmələrinə vasitəçi olmaq, görüşdürm
(-из, -на, ацалт) f. 1. çatmaq, payına düşmək, qismət olmaq; 2. üz-üzə gəlmək, bir-birinə rast gəlmək, rastlaşmaq, üzləşmək; 3
(-из, -на, ацат) f. 1. cızıq-cızıq etmək, cızmalamaq (karandaşla, qələmlə və s.); 2. dan. üst-başını toza, torpağa batırmaq; * гъил ацатна чуьхуьн əll
(-из, -на, ацахь) f. 1. uçulmaq, yıxılmaq, dağılmaq; 2. məc. çilənmək, saçılmaq, səpilmək, dağılmaq, yayılmaq, səpələnmək (işıq, nur və s
(-йиз, -йна, -я); уф ацаюн а) piləmək, püfləmək (nəfəsli musiqi alətini üfləmək); b) içəri hava üfürmək, hava ilə doldurmaq (motalı, hava balonunu va
“ацун” un əmr form.; bax ацун.
(-из, -на, -а) f. 1. müxt. mən.: oturtmaq; əyləşdirmək; 2. yerləşdirmək, sakin etmək, məskun etmək; 3
(-из, -на, ацукь) f. 1. müxt. mən.: oturmaq; əyləşmək; ша ацукь buyurun, əyləşin; 2. yerləşmək, yurd salmaq, məskən salmaq, sakin olmaq, yaşamaq; 3
1. duruş-oturuş, hal və hərəkət, hərəkət tərzi; əda; 2. oturub-durma, yaxınlıq, yaxın münasibət, yaxın əlaqə, dostluq (yoldaşlıq) münasibəti; 3
(-аз, -ана, -уз) f. 1. sağmaq; кал ацун inəyi sağmaq; 2. məc. birinin pulunu, malını tədricən əlindən almaq, birindən daim pul və s
1. dolu; ацӀай къажгъан dolu qazan; 2. kök, dolğun, ətli-canlı; ацӀай дишегьли dolu qadın; 3. dolğun; gur, güclü, qüvvətli; ацӀай ван dolğun səs; 4
1. keçm. zam.: bax ацӀун; 2. “ацӀун”-dan f.bağl. dolub, dolaraq; 3. zərf dolu; bol; машин ацӀана фена maşın dolu getdi; ацӀана ава (ацӀанва) doludur,
zingilti (vurulan itin çıxardığı səs); ацӀранцӀ авун zingildəmək, zingilti səsi çıxarmaq (it haqqında)
(-из, -на, -а) bax ацӀранцӀ (ацӀранцӀ авун).
bax атӀугъун.
(-уз, -ана, -уцӀ) f. 1. dolmaq; квар ацӀана səhəng doldu (su ilə); 2. məc. kökəlmək, ətə-cana gəlmək; 3
dial. ayaqaçdı, ayaqaçma.
(-из, -на, -а) f. müxt. mən.: doldurmaq; тфенг ацӀурун tüfəngi doldurmaq; къалиян ацӀурун qəlyanı doldurmaq; анкет ацӀурун anketi doldurmaq; * гъана а
“ацӀун” un əmr form.; bax ацӀун.
çörək növü.
(-ди, -да, -ар) dişləni kirşənin sürgəclərinə bənd edən başı qarmaqlı uzun çubuqlardan hər biri.
1. zool. qırqovul (quş); 2. ачкардин qırqovul -i [-ı]; ачкардин верч qırqovul toyuğu, boz (qırqovulun dişisi)
1. açıq; ачух фикир məc. açıq fikir; 2. bax ахъа.
1. açıqlıq; aydınlıq; 2. bax ахъавал.
zərf açıqca, açıqcasına; фикир ачухдаказ лугьун fikrini açıqca söyləmək.
bax ачухдаказ.
(-ди, -да, -ар) aş, plov; чӀахар аш yarma aşı; дуьгуьд аш düyü aşı; аш авун патал гафар ваъ, дуьгуьни чӀем герек я
şəhvani, ehtiraslı, nəfsli, şəhvətli, həvəsli (cinsi əlaqəyə); şəhvətpərəst, qızğın, nəfskar, şəhvət düşkünü