cins (pambıqdan toxunan qalın parça növü).
bax жир.
bax жирер.
uş. dil. diş (körpə uşağın dişi).
uş. dil. bax биш.
bax жуна.
bax жуну.
bax жунувал.
uş. dil. bax зизи.
bax де².
tib. diabet.
tib. diaqnoz (xəstəliyi təyin etmə).
riyaz. diaqonal.
dilç. dialekt; yerli şivə, ləhcə.
riyaz. diametr.
(-ди, -да, -ар) 1. bünövrə, təməl, əsas, özül; 2. məc. nəsil, əsil-nəsəb, mənşə, kök; 3. dilç. kök; гафунин диб sözün kökü
diba, zərxara; дибадин dibadan tikilmiş, diba.
əsas, başlıca; * дибдин къанун əsas qanun (konstitusiya); дибдин падежар ləzgi qrammatikasında: асул падеж adlıq hal, актив падеж aktiv hal, талукьвил
(-ди, -да, -ар) divan (yumşaq taxt).
təql. dəmir naqili fırlanan metal çarxa toxundurarkən çıxan zəng səsinə bənzər cingiltili səs; дивдив авун bax дивдивун
(-из, -на, -а) f. cingilti səsi çıxarmaq, cingildəmək.
diversant, təxribatçı.
diviziya.
“дугун”-dan f.sif. 1. zinətlənmiş, bəzənmiş, bəzədilmiş; bəzəkli, zinətli, yaraşıqlı; дигай кӀвал gen-bol (yaraşıqlı) ev; цуькверивди дигай gül-çiçəkl
(c. дигарар) anat. diş əti; bax тирг; дигаррин азар tib. sinqa.
(-ди, -да, -яр) yurd, ev; vətən; дигедин vətən -i [-ı].
“дугун”-un murad forması; bax дугун², дугун³, дугун4.
(-из, -на, -а) bax дегишарун.
bax дегьек.
klas. 1. didar, üz, sifət, camal, çöhrə; 2. dan. fikir, qayğı, həsrət, intizar; дидар чӀугун həsrət çəkmək, dərd çəkmək; intizarını çəkmək
(-ди, -да, -яр) 1. ana; дидедин ana -i [-ı]; тахай диде ögey ana, analıq; диде акьахай тараз рушни акьахда
1. ana-bala (ana ilə oğlu ya qızı); диде-бала (хьиз) хьун ana-bala (kimi) olmaq, çox mehriban olmaq; 2
ana-ata, valideyn.
dan. ana-bacı (ana-bacı kimi olanlar; yaxın rəfiqələr).
analıq; дидевал авун analıq etmək; дидевилин sif. analıq.
tib. pəhriz; диета хуьн pəhriz saxlamaq.
dizayn, kompozisiya, quruluş, tərtib.
imla; диктант кхьин imla yazmaq.
diktor.
diktorluq.
diksiya (sözlərin tələffüz tərzi; tələffüz).
diqqət; fikir; дикъет авун (дикъет гун) diqqət etmək (eləmək), diqqət vermək, fikir vermək.
zərf diqqətlə, diqqət edərək, ciddi fikir verərək.
diletant; həvəskar.
diletantlıq, həvəskarlıq.
1. dəli; ruhi xəstə; divanə; дили кас dəli adam; 2. is. axmaq, sarsaq, ağılsız, gic; дилидан ламни дилиди жеда
хьун f. 1. dəli olmaq, ağıl və şüurunu itirmək, dəliləşmək; 2. məc. bərk hirslənmək, cinlənmək, qızmaq, coşmaq, azğınlaşmaq, özündən çıxmaq
bot. dəlicə buğda (alaq otu).
1. dəlilik; 2. məc. ağılsız hərəkət (iş), tərslik; диливал авун dəlilik etmək, ağılsız iş görmək; dəliliyi tutmaq, tərslik etmək
zərf 1. dəlicəsinə, dəli kimi; 2. məc. dəlicə, son dərəcə, hədsiz, coşqun bir surətdə, ehtirasla.