(-из, -на, -а) f. batırmaq, soxmaq; раб акьадарун iynə batırmaq.
(-из, -на, -а) f. 1. mindirmək, oturtmaq (miniyə, ata və s.); 2. dırmaşdırmaq.
хьун f. 1. bağlanmaq, örtülmək, qapanmaq; рак акьал хьана qapı örtüldü; 2. yumulmaq, öz-özünə qapanmaq; örtülmək
(-из, -на, -а) f. 1. qaldırmaq, hərəkətə gətirmək; 2. miniklə gedərkən üstünə çıxarmaq, basmaq, əzmək; * кӀвачел акьалдарун bax кӀвач
(-из, -на, акьалд) f. aşmaq; çevrilmək, yıxılmaq; са къвалахъ акьалдун yanı üstə aşmaq.
(-из, -на, акьалж) f. 1. çəkmək; taxmaq, keçirmək; хам акьалжун dəri çəkmək (bir şeyin üstünə); 2. taxmaq; geymək; geydirmək; * кьилел акьалжун məc
хьун f. çökmək, çulğamaq, örtülmək, bürümək, basmaq (bulud, duman, çən və s).
f. 1. bax акьалдарун; 2. cücərtmək, becərərək (bəsləyərək) yetişdirmək (toxumu, bitkini).
(-из, -на, акьалт) f. 1. yetişmək, çatmaq, varmaq; çıxmaq (müəyyən bir yerə kimi); 2. (miniklə) gedərkən üstünə çıxmaq, əzmək; 3
1. f.sif. bitmiş, tamamlanmış; акьалтӀай кар tamamlanmış iş; 2. qəti, son; акьалтӀай гаф a) qəti söz; b) bitkin söz; 3
(-из, -на, -а) f. 1. bitirmək, qurtarmaq, tamamlamaq, başa çatdırmaq, axıra çatdırmaq; 2. tükəndirmək, hamısını işlədib qurtarmaq, sərf edib qurtarmaq
(-из, -на, акьалтӀ) f. 1. bitmək, qurtarmaq, tamam olmaq, başa çatmaq, axıra çatmaq; tamamlanmaq; тефей рехъни тавур кӀвалах акьалтӀдач
(-из, -на, -а) f. yaymaq, açmaq; лаваш акьалун yuxa yaymaq (xəmirdən).
(-из, -на, -а) f. 1. bağlamaq, örtmək, qapamaq; рак акьалун qapını örtmək; 2. yummaq, qapamaq, örtmək; сив акьалун ağzını yummaq; * вил акьална ахъайд
f.sif. ucu şiş, tikanlı, batan (otlar və s. haqqında).
(-из, -на, акьах) f. 1. minmək, oturmaq; аскӀан ламрал вири акьахда. Ata. sözü alçaq eşşəyə kim olsa minər; 2
(-из, -на, акьах) f. batmaq, girmək, soxulmaq (tikan və s.).
(-ди, -да, -ар) mil (corab və s. toxumaq üçün).
o qədər; o qədər (də), o dərəcədə, çox (da); * акьван авай (акьванвай) o boyda, o böyüklükdə; акьван чӀавалди o vaxta qədər (kimi)
ağıl; акьул куьруьдан мез яргъи жеда. Ata. sözü ağlı gödək olanın dili uzun olar; * акьул гун a) ağıl vermək, öyüd vermək, başına ağıl qoymaq; b) ağıl
(-аз, -уна, -укь) f. 1. dəymək, toxunmaq; кьулухъай гадарай къван дабанда акьада. Ata. sözü daldan atılan daş topuğa dəyər; 2
(-ри, -ра) 1. toqquşma, döyüşmə, vuruşma, çırpışma, döyüş; 2. mübahisə, bəhsləşmə, münaqişə, çəkişmə, sözə gəlmə, dava-dalaş
(-из, -на, -а) f. dəydirmək, toxundurmaq, vurmaq; * кьил акьурун yolüstü baş çəkmək, dəymək (bir yerə)
elə, o cür, o təhər, o sayaq; o dərəcədə, o şəkildə; акӀ туш elə deyil; * акӀ хьайила elə isə, ona görə, onda; o surətdə, o zaman, o halda; deməli; ак
bax акӀ.
1. kənək, ləpəsi çətinliklə çıxan (qoz); акӀа кӀерецӀ kənək qoz, çətənə qoz; 2. qəd. asılı (adam).