(-аз, -ана, -укь) f. 1. qurumaq; тар кьурана ağac qurudu; 2. məc. arıqlamaq, zəifləmək, sınıxmaq; 3. məc
(-из, -на, -а) f. 1. qurutmaq; qurulamaq; марфади кьежирайтӀа, ракъини кьурурда. Ata. sözü yağış isladar, gün qurudar; 2
(-ди, -да, -ар) palçıq, zığ, lil; bax кьар¹.
(-ри, -ра) güləşmə, qurşaq tutma; кьуршахар кьун güləşmək, bir-biri ilə qurşaq tutmaq, qurşaqlaşmaq.
1. kürək (uzundəstəkli ağac alət); 2. avar, kürək.
1. kürəkçi, avarçəkən, avarçı (qayıqda); 2. kürək qayıran usta (bax кьусу 1).
dial. səməni, maya.
bax къутан.
(-из, -на, -а) f. cəlb etmək, yönəltmək; maraq oyatmaq, diqqətini çəkmək.
(-вани, -вана) boğaz (bəzi ifadələrdə); кьухвана акӀун a) boğazında (şey) qalmaq; b) boğaza keçmək, başa bəla olmaq (arzu edilməyən adam, şey haqqında
(-уни, -уна, -ар) 1. çarx topu, təkər topu (araba təkərində); 2. toxac (dingdə).
1. yağ, piy, sürtkü yağı; кьуш ягъун yağ çəkmək, yağ sürtmək, yağlamaq; 2. məc. fayda, xeyir, mənfəət, qazanc, gəlir; кьуш квай кар yağlı iş, gəlirli
(-ди, -да, -ар) 1. qoşqu qayışı; 2. quşqun, quyruqaltı; кьушкьун кутун quşqun taxmaq, quşqunlamaq (heyvanı); * кьушкьун теклиф quşqun təklifi, ağızucu
(-ди, -да, -ар) 1. qoşun, ordu; ях кьушун piyada qoşun; миях кьушун atlı qoşun, süvari dəstəsi; кьушундин qoşun -i [-ı]; 2
(-и, -а, -ар) k.t. şum, şumlanmış yer, əkin yeri, sürülmüş yer; зулун кьуьгъвер k.t. dondurma şumu, payız şumu; гатфарин кьуьгъвер yaz şumu; даяз кьуь
köhn. ay adı (xalq təqvimində).
(-ди, -да, -ар) zool. kirpi; кьуьгъуьрдин kirpi -i [-ı].
(хъуьтӀуь, хъуьтӀе, хъуьтӀер) 1. qış; кӀеви кьуьд sərt (çox soyuq) qış; гату кӀватӀайди, хъуьтӀуь неда
zərf yay-qış, hər zaman, həmişə.
bütün qış boyu(nca).
(-а, -а, -ар) 1. qoca, pir, ağsaqqal (adam); 2. dan. qoca, ər, kişi.
хьун f. qoca olmaq, qocalmaq.
qoca, yaşlı, qocalmış; кьуьзуь итим qoca kişi; кьуьзуь яц qoca öküz; * кьуьзуь кьун bax кьун²; кьуьзуь авун qocaltmaq, vaxtından tez qocalmasına səbəb